1. இயேசு இவைகளைச் சொன்னபின்பு தம்முடைய கண்களை வானத்துக்கு ஏறெடுத்து:

1. WHEN JESUS had spoken these things, He lifted up His eyes to heaven and said, Father, the hour has come. Glorify and exalt and honor and magnify Your Son, so that Your Son may glorify and extol and honor and magnify You.

2. பிதாவே, வேளை வந்தது, நீர் உம்முடைய குமாரனுக்குத் தந்தருளின யாவருக்கும் அவர் நித்தியஜீவனைக் கொடுக்கும்பொருட்டு மாம்சமான யாவர்மேலும் நீர் அவருக்கு அதிகாரங்கொடுத்தபடியே, உம்முடைய குமாரன் உம்மை மகிமைப்படுத்தும்படிக்கு நீர் உம்முடைய குமாரனை மகிமைப்படுத்தும்.

2. [Just as] You have granted Him power and authority over all flesh (all humankind), [now glorify Him] so that He may give eternal life to all whom You have given Him.

3. ஒன்றான மெய்த்தேவனாகிய உம்மையும் நீர் அனுப்பினவராகிய இயேசு கிறிஸ்துவையும் அறிவதே நித்தியஜீவன்.

3. And this is eternal life: [it means] to know (to perceive, recognize, become acquainted with, and understand) You, the only true and real God, and [likewise] to know Him, Jesus [as the] Christ (the Anointed One, the Messiah), Whom You have sent.

4. பூமியிலே நான் உம்மை மகிமைப்படுத்தினேன்; நான் செய்யும்படி நீர் எனக்கு நியமித்த கிரியையைச் செய்து முடித்தேன்.

4. I have glorified You down here on the earth by completing the work that You gave Me to do.

5. பிதாவே, உலகம் உண்டாகிறதற்கு முன்னே உம்மிடத்தில் எனக்கு உண்டாயிருந்த மகிமையினால் இப்பொழுது நீர் என்னை உம்மிடத்திலே மகிமைப்படுத்தும்.

5. And now, Father, glorify Me along with Yourself and restore Me to such majesty and honor in Your presence as I had with You before the world existed.

6. நீர் உலகத்தில் தெரிந்தெடுத்து எனக்குத் தந்த மனுஷருக்கு உம்முடைய நாமத்தை வெளிப்படுத்தினேன். அவர்கள் உம்முடையவர்களாயிருந்தார்கள், அவர்களை எனக்குத் தந்தீர், அவர்கள் உம்முடைய வசனத்தைக் கைக்கொண்டிருக்கிறார்கள்.

6. I have manifested Your Name [I have revealed Your very Self, Your real Self] to the people whom You have given Me out of the world. They were Yours, and You gave them to Me, and they have obeyed and kept Your word.

7. நீர் எனக்குத் தந்தவைகளெல்லாம் உம்மாலே உண்டாயினவென்று இப்பொழுது அறிந்திருக்கிறார்கள்.

7. Now [at last] they know and understand that all You have given Me belongs to You [is really and truly Yours].

8. நீர் எனக்குக் கொடுத்த வார்த்தைகளை நான் அவர்களுக்குக் கொடுத்தேன்; அவர்கள் அவைகளை ஏற்றுக்கொண்டு, நான் உம்மிடத்திலிருந்து புறப்பட்டுவந்தேன் என்று நிச்சயமாய் அறிந்து, நீர் என்னை அனுப்பினீர் என்று விசுவாசித்திருக்கிறார்கள்.

8. For the [uttered] words that You gave Me I have given them; and they have received and accepted [them] and have come to know positively and in reality [to believe with absolute assurance] that I came forth from Your presence, and they have believed and are convinced that You did send Me.

9. நான் அவர்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன்; உலகத்துக்காக வேண்டிக்கொள்ளாமல், நீர் எனக்குத் தந்தவர்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன்; அவர்கள் உம்முடையவர்களாயிருக்கிறார்களே.

9. I am praying for them. I am not praying (requesting) for the world, but for those You have given Me, for they belong to You.

10. என்னுடையவைகள் யாவும் உம்முடையவைகள், உம்முடையவைகள் என்னுடையவைகள்; அவர்களில் நான் மகிமைப்பட்டிருக்கிறேன்.

10. All [things that are] Mine are Yours, and all [things that are] Yours belong to Me; and I am glorified in (through) them. [They have done Me honor; in them My glory is achieved.]

11. நான் இனி உலகத்திலிரேன், இவர்கள் உலகத்திலிருக்கிறார்கள்; நான் உம்மிடத்திற்கு வருகிறேன். பரிசுத்த பிதாவே, நீர் எனக்குத் தந்தவர்கள் நம்மைப்போல ஒன்றாயிருக்கும்படிக்கு, நீர் அவர்களை உம்முடைய நாமத்தினாலே காத்துக்கொள்ளும்.

11. And [now] I am no more in the world, but these are [still] in the world, and I am coming to You. Holy Father, keep in Your Name [in the knowledge of Yourself] those whom You have given Me, that they may be one as We [are one].

12. நான் அவர்களுடனேகூட உலகத்திலிருக்கையில் அவர்களை உம்முடைய நாமத்தினாலே காத்துக்கொண்டேன்; நீர் எனக்குத் தந்தவர்களைக் காத்துக்கொண்டுவந்தேன்; வேதவாக்கியம் நிறைவேறத்தக்கதாக, கேட்டின் மகன் கெட்டுப்போனானேயல்லாமல், அவர்களில் ஒருவனும் கெட்டுப்போகவில்லை.
சங்கீதம் 41:9, சங்கீதம் 109:8

12. While I was with them, I kept and preserved them in Your Name [in the knowledge and worship of You]. Those You have given Me I guarded and protected, and not one of them has perished or is lost except the son of perdition [Judas Iscariot--the one who is now doomed to destruction, destined to be lost], that the Scripture might be fulfilled. [Ps. 41:9; John 6:70.]

13. இப்பொழுது நான் உம்மிடத்திற்கு வருகிறேன்; அவர்கள் என் சந்தோஷத்தை நிறைவாய் அடையும்படி உலகத்தில் இருக்கையில் இவைகளைச் சொல்லுகிறேன்.

13. And now I am coming to You; I say these things while I am still in the world, so that My joy may be made full and complete and perfect in them [that they may experience My delight fulfilled in them, that My enjoyment may be perfected in their own souls, that they may have My gladness within them, filling their hearts].

14. நான் உம்முடைய வார்த்தையை அவர்களுக்குக் கொடுத்தேன்; நான் உலகத்தானல்லாததுபோல அவர்களும் உலகத்தாரல்ல; ஆதலால் உலகம் அவர்களைப் பகைத்தது.

14. I have given and delivered to them Your word (message) and the world has hated them, because they are not of the world [do not belong to the world], just as I am not of the world.

15. நீர் அவர்களை உலகத்திலிருந்து எடுத்துக்கொள்ளும்படி நான் வேண்டிக்கொள்ளாமல், நீர் அவர்களைத் தீமையினின்று காக்கும்படி வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன்.

15. I do not ask that You will take them out of the world, but that You will keep and protect them from the evil one.

16. நான் உலகத்தானல்லாததுபோல, அவர்களும் உலகத்தாரல்ல.

16. They are not of the world (worldly, belonging to the world), [just] as I am not of the world.

17. உம்முடைய சத்தியத்தினாலே அவர்களைப் பரிசுத்தமாக்கும்; உம்முடைய வசனமே சத்தியம்.

17. Sanctify them [purify, consecrate, separate them for Yourself, make them holy] by the Truth; Your Word is Truth.

18. நீர் என்னை உலகத்தில் அனுப்பினதுபோல, நானும் அவர்களை உலகத்தில் அனுப்புகிறேன்.

18. Just as You sent Me into the world, I also have sent them into the world.

19. அவர்களும் சத்தியத்தினாலே பரிசுத்தமாக்கப்பட்டவர்களாகும்படி, அவர்களுக்காக நான் என்னைத்தானே பரிசுத்தமாக்குகிறேன்.

19. And so for their sake and on their behalf I sanctify (dedicate, consecrate) Myself, that they also may be sanctified (dedicated, consecrated, made holy) in the Truth.

20. நான் இவர்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளுகிறதுமல்லாமல், இவர்களுடைய வார்த்தையினால் என்னை விசுவாசிக்கிறவர்களுக்காகவும், வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன்.

20. Neither for these alone do I pray [it is not for their sake only that I make this request], but also for all those who will ever come to believe in (trust in, cling to, rely on) Me through their word and teaching,

21. அவர்களெல்லாரும் ஒன்றாயிருக்கவும், பிதாவே, நீர் என்னை அனுப்பினதை உலகம் விசுவாசிக்கிறதற்காக, நீர் என்னிலேயும் நான் உம்மிலேயும் இருக்கிறதுபோல அவர்களெல்லாரும் நம்மில் ஒன்றாயிருக்கவும் வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன்.

21. That they all may be one, [just] as You, Father, are in Me and I in You, that they also may be one in Us, so that the world may believe and be convinced that You have sent Me.

22. நாம் ஒன்றாயிருக்கிறதுபோல அவர்களும் ஒன்றாயிருக்கும்படி, நீர் எனக்குத் தந்த மகிமையை நான் அவர்களுக்குக் கொடுத்தேன்.

22. I have given to them the glory and honor which You have given Me, that they may be one [even] as We are one:

23. ஒருமைப்பாட்டில் அவர்கள் தேறினவர்களாயிருக்கும்படிக்கும், என்னை நீர் அனுப்பினதையும், நீர் என்னில் அன்பாயிருக்கிறதுபோல அவர்களிலும் அன்பாயிருக்கிறதையும் உலகம் அறியும்படிக்கும், நான் அவர்களிலும் நீர் என்னிலும் இருக்கும்படி வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன்.

23. I in them and You in Me, in order that they may become one and perfectly united, that the world may know and [definitely] recognize that You sent Me and that You have loved them [even] as You have loved Me.

24. பிதாவே, உலகத்தோற்றத்துக்கு முன் நீர் என்னில் அன்பாயிருந்தபடியினால், நீர் எனக்குத் தந்த என்னுடைய மகிமையை நீர் எனக்குத் தந்தவர்கள் காணும்படியாக, நான் எங்கே இருக்கிறேனோ அங்கே அவர்களும் என்னுடனேகூட இருக்கவிரும்புகிறேன்.
நீதிமொழிகள் 8:22-25

24. Father, I desire that they also whom You have entrusted to Me [as Your gift to Me] may be with Me where I am, so that they may see My glory, which You have given Me [Your love gift to Me]; for You loved Me before the foundation of the world.

25. நீதியுள்ள பிதாவே, உலகம் உம்மை அறியவில்லை, நான் உம்மை அறிந்திருக்கிறேன்; நீர் என்னை அனுப்பினதை இவர்களும் அறிந்திருக்கிறார்கள்.

25. O just and righteous Father, although the world has not known You and has failed to recognize You and has never acknowledged You, I have known You [continually]; and these men understand and know that You have sent Me.

26. நீர் என்னிடத்தில் வைத்த அன்பு அவர்களிடத்திலிருக்கும்படிக்கும், நானும் அவர்களிலிருக்கும்படிக்கும், உம்முடைய நாமத்தை அவர்களுக்குத் தெரியப்படுத்தினேன்; இன்னமும் தெரியப்படுத்துவேன் என்றார்.

26. I have made Your Name known to them and revealed Your character and Your very Self, and I will continue to make [You] known, that the love which You have bestowed upon Me may be in them [felt in their hearts] and that I [Myself] may be in them.