1. பஸ்கா பண்டிகையின் இரண்டாம் நாளைக்குப் பின்வந்த முதலாம் ஓய்வுநாளிலே, அவர் பயிர்வழியே நடந்துபோகையில், அவருடைய சீஷர்கள் கதிர்களைக் கொய்து, கைகளினால் நிமிட்டித்தின்றார்கள்.
உபாகமம் 23:25

1. ONE SABBATH while Jesus was passing through the fields of standing grain, it occurred that His disciples picked some of the spikes and ate [of the grain], rubbing it out in their hands. [Deut. 23:25.]

2. பரிசேயரில் சிலர் அவர்களை நோக்கி: ஓய்வுநாளில் செய்யத்தகாததை நீங்கள் ஏன் செய்கிறீர்கள் என்று கேட்டார்கள்.

2. But some of the Pharisees asked them, Why are you doing what is not permitted to be done on the Sabbath days? [Exod. 20:10; 23:12; Deut. 5:14.]

3. இயேசு அவர்களுக்குப் பிரதியுத்தரமாக: தாவீதும் அவனோடிருந்தவர்களும் பசியாயிருந்தபோது செய்ததை நீங்கள் வாசிக்கவில்லையா? அவன் தேவனுடைய வீட்டில் பிரவேசித்து, ஆசாரியர் மாத்திரமேதவிர வேறொருவரும் புசிக்கத்தகாத தேவசமுகத்து அப்பங்களைக் கேட்டு வாங்கி,

3. And Jesus replied to them, saying, Have you never so much as read what David did when he was hungry, he and those who were with him?--[I Sam. 21:1-6.]

4. தான் புசித்ததுமன்றி, தன்னுடனே கூட இருந்தவர்களுக்கும் கொடுத்தானே என்று சொன்னார்.
லேவியராகமம் 24:5-9, 1 சாமுவேல் 21:6

4. How he went into the house of God and took and ate the [sacred] loaves of the showbread, which it is not permitted for any except only the priests to eat, and also gave to those [who were] with him? [Lev. 24:9.]

5. மேலும் மனுஷகுமாரன் ஓய்வுநாளுக்கும் ஆண்டவராய் இருக்கிறார் என்றார்.

5. And He said to them, The Son of Man is Lord even of the Sabbath.

6. வேறொரு ஓய்வுநாளிலே, அவர் ஜெப ஆலயத்தில் பிரவேசித்து உபதேசித்தார். அங்கே சூம்பின வலதுகையையுடைய ஒரு மனுஷன் இருந்தான்.

6. And it occurred on another Sabbath that when He went into the synagogue and taught, a man was present whose right hand was withered.

7. அப்பொழுது வேதபாரகரும் பரிசேயரும் அவரிடத்தில் குற்றம் பிடிக்கும்படி, ஓய்வுநாளில் சொஸ்தமாக்குவாரோ என்று அவர்மேல் நோக்கமாயிருந்தார்கள்.

7. And the scribes and the Pharisees kept watching Jesus to see whether He would [actually] heal on the Sabbath, in order that they might get [some ground for] accusation against Him.

8. அவர்களுடைய சிந்தனைகளை அவர் அறிந்து, சூம்பின கையையுடைய மனுஷனை நோக்கி: நீ எழுந்து, நடுவே நில் என்றார். அவன் எழுந்து நின்றான்.
1 சாமுவேல் 16:7

8. But He was aware all along of their thoughts, and He said to the man with the withered hand, Come and stand here in the midst. And he arose and stood there.

9. அப்பொழுது இயேசு அவர்களை நோக்கி: நான் உங்களிடத்தில் ஒன்று கேட்கிறேன்; ஓய்வுநாட்களில் நன்மை செய்வதோ, தீமை செய்வதோ, ஜீவனைக் காப்பதோ, அழிப்பதோ, எது நியாயம் என்று கேட்டு,

9. Then Jesus said to them, I ask you, is it lawful and right on the Sabbath to do good [so that someone derives advantage from it] or to do evil, to save a life [and make a soul safe] or to destroy it?

10. அவர்களெல்லாரையும் சுற்றிப் பார்த்து, அந்த மனுஷனை நோக்கி: உன் கையை நீட்டு என்றார். அப்படியே அவன் தன் கையை நீட்டினான், உடனே அவன் கை மறுகையைப்போலச் சொஸ்தமாயிற்று.

10. Then He glanced around at them all and said to the man, Stretch out your hand! And he did so, and his hand was fully restored like the other one.

11. அவர்களோ மூர்க்கவெறிகொண்டு, இயேசுவை என்ன செய்யலாமென்று ஒருவரோடொருவர் ஆலோசித்தார்கள்.

11. But they were filled with lack of understanding and senseless rage and discussed (consulted) with one another what they might do to Jesus.

12. அந்நாட்களிலே, அவர் ஜெபம்பண்ணும்படி ஒரு மலையின்மேல் ஏறி, இராமுழுவதும் தேவனை நோக்கி ஜெபம்பண்ணிக்கொண்டிருந்தார்.

12. Now in those days it occurred that He went up into a mountain to pray, and spent the whole night in prayer to God.

13. பொழுதுவிடிந்தபோது, அவர் தம்முடைய சீஷர்களை வரவழைத்து, அவர்களில் பன்னிரண்டுபேரைத் தெரிந்துகொண்டு, அவர்களுக்கு அப்போஸ்தலர் என்று பேரிட்டார்.

13. And when it was day, He summoned His disciples and selected from them twelve, whom He named apostles (special messengers):

14. அவர்கள் யாரெனில், பேதுரு என்று தாம் பேரிட்ட சீமோன், அவன் சகோதரனாகிய அந்திரேயா, யாக்கோபு, யோவான், பிலிப்பு, பற்தொலொமேயு,

14. They were Simon, whom He named Peter, and his brother Andrew; and James and John; and Philip and Bartholomew;

15. மத்தேயு, தோமா, அல்பேயுவின் குமாரனாகிய யாக்கோபு, செலோத்தே என்னப்பட்ட சீமோன்,

15. And Matthew and Thomas; and James son of Alphaeus, and Simon who was called the Zealot,

16. யாக்கோபின் சகோதரனாகிய யூதா, துரோகியான யூதாஸ்காரியோத்து என்பவர்களே.

16. And Judas son of James, and Judas Iscariot, who became a traitor (a treacherous, basely faithless person).

17. பின்பு அவர் அவர்களுடனேகூட இறங்கி, சமனான ஒரு இடத்திலே நின்றார். அங்கே அவருடைய சீஷரில் அநேகம் பேரும் அவருடைய உபதேசத்தைக் கேட்கும்படிக்கும், தங்கள் வியாதிகளினின்று குணமாக்கப்படும்படிக்கும், யூதேயா தேசத்துத் திசைகள் யாவற்றிலிருந்தும், எருசலேம் நகரத்திலிருந்தும், தீரு சீதோன் பட்டணங்கள் இருக்கிற கடலோரத்திலிருந்தும் வந்தவர்களாகிய திரளான ஜனங்களும் இருந்தார்கள்.

17. And Jesus came down with them and took His stand on a level spot, with a great crowd of His disciples and a vast throng of people from all over Judea and Jerusalem and the seacoast of Tyre and Sidon, who came to listen to Him and to be cured of their diseases--

18. அசுத்த ஆவிகளால் வாதிக்கப்பட்டவர்களும் வந்து, ஆரோக்கியமடைந்தார்கள்.

18. Even those who were disturbed and troubled with unclean spirits, and they were being healed [also].

19. அவரிடத்திலிருந்து வல்லமைபுறப்பட்டு எல்லாரையும் குணமாக்கினபடியினாலே, ஜனங்கள் யாவரும் அவரைத் தொடும்படிக்கு வகைதேடினார்கள்.

19. And all the multitude were seeking to touch Him, for healing power was all the while going forth from Him and curing them all [saving them from severe illnesses or calamities].

20. அப்பொழுது அவர் தம்முடைய சீஷர்களை நோக்கிப்பார்த்து: தரித்திரராகிய நீங்கள் பாக்கியவான்கள்; தேவனுடைய ராஜ்யம் உங்களுடையது.

20. And solemnly lifting up His eyes on His disciples, He said: Blessed (happy--with life-joy and satisfaction in God's favor and salvation, apart from your outward condition--and to be envied) are you poor and lowly and afflicted (destitute of wealth, influence, position, and honor), for the kingdom of God is yours!

21. இப்பொழுது பசியாயிருக்கிற நீங்கள் பாக்கியவான்கள்; திருப்தியடைவீர்கள். இப்பொழுது அழுகிற நீங்கள் பாக்கியவான்கள்; இனி நகைப்பீர்கள்.
சங்கீதம் 126:5-6, ஏசாயா 61:3, எரேமியா 31:25

21. Blessed (happy--with life-joy and satisfaction in God's favor and salvation, apart from your outward condition--and to be envied) are you who hunger and seek with eager desire now, for you shall be filled and completely satisfied! Blessed (happy--with life-joy and satisfaction in God's favor and salvation, apart from your outward condition--and to be envied) are you who weep and sob now, for you shall laugh!

22. மனுஷகுமாரன் நிமித்தமாக ஜனங்கள் உங்களைப் பகைத்து, உங்களைப் புறம்பாக்கி, உங்களை நிந்தித்து, உங்கள் நாமத்தைப் பொல்லாததென்று தள்ளிவிடும்போது நீங்கள் பாக்கியவான்களாயிருப்பீர்கள்.

22. Blessed (happy--with life-joy and satisfaction in God's favor and salvation, apart from your outward condition--and to be envied) are you when people despise (hate) you, and when they exclude and excommunicate you [as disreputable] and revile and denounce you and defame and cast out and spurn your name as evil (wicked) on account of the Son of Man.

23. அந்நாளிலே நீங்கள் சந்தோஷப்பட்டுக் களிகூருங்கள்; பரலோகத்தில் உங்கள் பலன் மிகுதியாயிருக்கும்; அவர்களுடைய பிதாக்கள் தீர்க்கதரிசிகளுக்கும் அப்படியே செய்தார்கள்.
2 நாளாகமம் 36:16

23. Rejoice and be glad at such a time and exult and leap for joy, for behold, your reward is rich and great and strong and intense and abundant in heaven; for even so their forefathers treated the prophets.

24. ஐசுவரியவான்களாகிய உங்களுக்கு ஐயோ; உங்கள் ஆறுதலை நீங்கள் அடைந்து தீர்ந்தது.

24. But woe to (alas for) you who are rich (abounding in material resources), for you already are receiving your consolation (the solace and sense of strengthening and cheer that come from prosperity) and have taken and enjoyed your comfort in full [having nothing left to be awarded you].

25. திருப்தியுள்ளவர்களாயிருக்கிற உங்களுக்கு ஐயோ; பசியாயிருப்பீர்கள். இப்பொழுது நகைக்கிற உங்களுக்கு ஐயோ; இனித் துக்கப்பட்டு அழுவீர்கள்.

25. Woe to (alas for) you who are full now (completely filled, luxuriously gorged and satiated), for you shall hunger and suffer want! Woe to (alas for) you who laugh now, for you shall mourn and weep and wail!

26. எல்லா மனுஷரும் உங்களைக் குறித்துப் புகழ்ச்சியாய்ப் பேசும்போது உங்களுக்கு ஐயோ; அவர்கள் பிதாக்கள் கள்ளத்தீர்க்கதரிசிகளுக்கும் அப்படியே செய்தார்கள்.

26. Woe to (alas for) you when everyone speaks fairly and handsomely of you and praises you, for even so their forefathers did to the false prophets.

27. எனக்குச் செவிகொடுக்கிற உங்களுக்கு நான் சொல்லுகிறேன்: உங்கள் சத்துருக்களைச் சிநேகியுங்கள்; உங்களைப் பகைக்கிறவர்களுக்கு நன்மைசெய்யுங்கள்.
சங்கீதம் 25:21

27. But I say to you who are listening now to Me: [in order to heed, make it a practice to] love your enemies, treat well (do good to, act nobly toward) those who detest you and pursue you with hatred,

28. உங்களைச் சபிக்கிறவர்களை ஆசீர்வதியுங்கள்; உங்களை நிந்திக்கிறவர்களுக்காக ஜெபம் பண்ணுங்கள்.

28. Invoke blessings upon and pray for the happiness of those who curse you, implore God's blessing (favor) upon those who abuse you [who revile, reproach, disparage, and high-handedly misuse you].

29. உன்னை ஒரு கன்னத்தில் அறைகிறவனுக்கு மறு கன்னத்தையும் கொடு; உன் அங்கியை எடுத்துக்கொள்ளுகிறவனுக்கு உன் வஸ்திரத்தையும் எடுத்துக்கொள்ளத் தடைபண்ணாதே.

29. To the one who strikes you on the jaw or cheek, offer the other jaw or cheek also; and from him who takes away your outer garment, do not withhold your undergarment as well.

30. உன்னிடத்தில் கேட்கிற எவனுக்கும் கொடு; உன்னுடையதை எடுத்துக்கொள்ளுகிறவனிடத்தில் அதைத் திரும்பக் கேளாதே.

30. Give away to everyone who begs of you [who is in want of necessities], and of him who takes away from you your goods, do not demand or require them back again.

31. மனுஷர் உங்களுக்கு எப்படிச் செய்யவேண்டுமென்று விரும்புகிறீர்களோ, அப்படியே நீங்களும் அவர்களுக்குச் செய்யுங்கள்.

31. And as you would like and desire that men would do to you, do exactly so to them.

32. உங்களைச் சிநேகிக்கிறவர்களையே நீங்கள் சிநேகித்தால், உங்களுக்குப் பலன் என்ன? பாவிகளும் தங்களைச் சிநேகிக்கிறவர்களைச் சிநேகிக்கிறார்களே.

32. If you [merely] love those who love you, what quality of credit and thanks is that to you? For even the [very] sinners love their lovers (those who love them).

33. உங்களுக்கு நன்மைசெய்கிறவர்களுக்கே நீங்கள் நன்மைசெய்தால், உங்களுக்குப் பலன் என்ன? பாவிகளும் அப்படிச் செய்கிறார்களே.

33. And if you are kind and good and do favors to and benefit those who are kind and good and do favors to and benefit you, what quality of credit and thanks is that to you? For even the preeminently sinful do the same.

34. திரும்பக் கொடுப்பார்களென்று நம்பி நீங்கள் கடன்கொடுத்தால் உங்களுக்குப் பலன் என்ன? திரும்பத் தங்களுக்குக் கொடுக்கப்படும்படியாகப் பாவிகளும் பாவிகளுக்குக் கடன் கொடுக்கிறார்களே.

34. And if you lend money at interest to those from whom you hope to receive, what quality of credit and thanks is that to you? Even notorious sinners lend money at interest to sinners, so as to recover as much again.

35. உங்கள் சத்துருக்களைச் சிநேகியுங்கள், நன்மை செய்யுங்கள், கைம்மாறு கருதாமல் கடன் கொடுங்கள்; அப்பொழுது உங்கள் பலன் மிகுதியாயிருக்கும், உன்னதமானவருக்கு நீங்கள் பிள்ளைகளாயிருப்பீர்கள்; அவர் நன்றியறியாதவர்களுக்கும் துரோகிகளுக்கும் நன்மை செய்கிறாரே.
லேவியராகமம் 25:35-36

35. But love your enemies and be kind and do good [doing favors so that someone derives benefit from them] and lend, expecting and hoping for nothing in return but considering nothing as lost and despairing of no one; and then your recompense (your reward) will be great (rich, strong, intense, and abundant), and you will be sons of the Most High, for He is kind and charitable and good to the ungrateful and the selfish and wicked.

36. ஆகையால் உங்கள் பிதா இரக்கமுள்ளவராயிருக்கிறதுபோல, நீங்களும் இரக்கமுள்ளவர்களாயிருங்கள்.

36. So be merciful (sympathetic, tender, responsive, and compassionate) even as your Father is [all these].

37. மற்றவர்களைக் குற்றவாளிகளென்று தீர்க்காதிருங்கள்; அப்பொழுது நீங்களும் குற்றவாளிகளென்று தீர்க்கப்படாதிருப்பீர்கள்; மற்றவர்களை ஆக்கினைக்குள்ளாகும்படி தீர்க்காதிருங்கள், அப்பொழுது நீங்களும் ஆக்கினைக்குள்ளாகத் தீர்க்கப்படாதிருப்பீர்கள்; விடுதலைபண்ணுங்கள், அப்பொழுது நீங்களும் விடுதலைபண்ணப்படுவீர்கள்.

37. Judge not [neither pronouncing judgment nor subjecting to censure], and you will not be judged; do not condemn and pronounce guilty, and you will not be condemned and pronounced guilty; acquit and forgive and release (give up resentment, let it drop), and you will be acquitted and forgiven and released.

38. கொடுங்கள், அப்பொழுது உங்களுக்கும் கொடுக்கப்படும்; அமுக்கிக் குலுக்கிச் சரிந்து விழும்படி நன்றாய் அளந்து, உங்கள் மடியிலே போடுவார்கள்; நீங்கள் எந்த அளவினால் அளக்கிறீர்களோ அந்த அளவினால் உங்களுக்கும் அளக்கப்படும் என்றார்.

38. Give, and [gifts] will be given to you; good measure, pressed down, shaken together, and running over, will they pour into [the pouch formed by] the bosom [of your robe and used as a bag]. For with the measure you deal out [with the measure you use when you confer benefits on others], it will be measured back to you.

39. பின்னும் அவர் ஒரு உவமையை அவர்களுக்குச் சொன்னார்: குருடனுக்குக் குருடன் வழிகாட்டக்கூடுமோ? இருவரும் பள்ளத்தில் விழுவார்கள் அல்லவா?

39. He further told them a proverb: Can a blind [man] guide and direct a blind [man]? Will they not both stumble into a ditch or a hole in the ground?

40. சீஷன் தன் குருவுக்கு மேற்பட்டவனல்ல, தேறினவன் எவனும் தன் குருவைப்போலிருப்பான்.

40. A pupil is not superior to his teacher, but everyone [when he is] completely trained (readjusted, restored, set to rights, and perfected) will be like his teacher.

41. நீ உன் கண்ணிலிருக்கிற உத்திரத்தை உணராமல், உன் சகோதரன் கண்ணிலிருக்கிற துரும்பைப் பார்க்கிறதென்ன?

41. Why do you see the speck that is in your brother's eye but do not notice or consider the beam [of timber] that is in your own eye?

42. அல்லது நீ உன் கண்ணிலிருக்கிற உத்திரத்தை உணராமல், உன் சகோதரனை நோக்கி: சகோதரனே, நான் உன் கண்ணிலிருக்கிற துரும்பை எடுத்துப்போடட்டும் என்று நீ சொல்வதெப்படி? மாயக்காரனே! முன்பு உன் கண்ணிலிருக்கிற உத்திரத்தை எடுத்துப்போடு, பின்பு உன் சகோதரன் கண்ணிலிருக்கிற துரும்பை எடுத்துப்போட வகைபார்ப்பாய்.

42. Or how can you say to your brother, Brother, allow me to take out the speck that is in your eye, when you yourself do not see the beam that is in your own eye? You actor (pretender, hypocrite)! First take the beam out of your own eye, and then you will see clearly to take out the speck that is in your brother's eye.

43. நல்ல மரமானது கெட்ட கனி கொடாது, கெட்ட மரமானது நல்ல கனி கொடாது.

43. For there is no good (healthy) tree that bears decayed (worthless, stale) fruit, nor on the other hand does a decayed (worthless, sickly) tree bear good fruit.

44. அந்தந்த மரம் அதனதன் கனியினால் அறியப்படும்; முட்செடிகளில் அத்திப்பழங்களைப் பறிக்கிறதுமில்லை, நெருஞ்சிச்செடியில் திராட்சப்பழங்களைப் பறிக்கிறதுமில்லை.

44. For each tree is known and identified by its own fruit; for figs are not gathered from thornbushes, nor is a cluster of grapes picked from a bramblebush.

45. நல்ல மனுஷன் தன் இருதயமாகிய நல்ல பொக்கிஷத்திலிருந்து நல்லதை எடுத்துக் காட்டுகிறான்; பொல்லாத மனுஷன் தன் இருதயமாகிய பொல்லாத பொக்கிஷத்திலிருந்து பொல்லாததை எடுத்துக்காட்டுகிறான்; இருதயத்தின் நிறைவினால் அவனவன் வாய் பேசும்.

45. The upright (honorable, intrinsically good) man out of the good treasure [stored] in his heart produces what is upright (honorable and intrinsically good), and the evil man out of the evil storehouse brings forth that which is depraved (wicked and intrinsically evil); for out of the abundance (overflow) of the heart his mouth speaks.

46. என்னை ஆண்டவரே! ஆண்டவரே! என்று நீங்கள் சொல்லியும், நான் சொல்லுகிறபடி நீங்கள் செய்யாமற்போகிறதென்ன?
மல்கியா 1:6

46. Why do you call Me, Lord, Lord, and do not [practice] what I tell you?

47. என்னிடத்தில் வந்து, என் வார்த்தைகளைக் கேட்டு, அவைகளின்படி செய்கிறவன் யாருக்கு ஒப்பாயிருக்கிறானென்று உங்களுக்குக் காண்பிப்பேன்.

47. For everyone who comes to Me and listens to My words [in order to heed their teaching] and does them, I will show you what he is like:

48. ஆழமாய்த் தோண்டி, கற்பாறையின்மேல் அஸ்திபாரம்போட்டு, வீடுகட்டுகிற மனுஷனுக்கு ஒப்பாயிருக்கிறான்; பெருவெள்ளம் வந்து, நீரோட்டம் அந்த வீட்டின்மேல் மோதியும், அதை அசைக்கக்கூடாமற்போயிற்று; ஏனென்றால் அது கன்மலையின்மேல் அஸ்திபாரம் போடப்பட்டிருந்தது.

48. He is like a man building a house, who dug and went down deep and laid a foundation upon the rock; and when a flood arose, the torrent broke against that house and could not shake or move it, because it had been securely built or founded on a rock.

49. என் வார்த்தைகளைக் கேட்டும் அவைகளின்படி செய்யாதவனோ அஸ்திபாரமில்லாமல் மண்ணின்மேல் வீடுகட்டினவனுக்கு ஒப்பாயிருக்கிறான்; நீரோட்டம் அதின்மேல் மோதினவுடனே அது விழுந்தது; விழுந்து முழுவதும் அழிந்தது என்றார்.

49. But he who merely hears and does not practice doing My words is like a man who built a house on the ground without a foundation, against which the torrent burst, and immediately it collapsed and fell, and the breaking and ruin of that house was great.