1. அந்நாட்களில் உலகமெங்கும் குடிமதிப்பு எழுதப்படவேண்டுமென்று அகஸ்துராயனால் கட்டளை பிறந்தது.

1. In those days Caesar Augustus sent out word that the name of every person in the Roman nation must be written in the books of the nation.

2. சீரியா நாட்டிலே சிரேனியு என்பவன் தேசாதிபதியாயிருந்தபோது இந்த முதலாம் குடிமதிப்பு உண்டாயிற்று.

2. This first writing took place while Quirinius was ruler of Syria.

3. அந்தப்படி குடிமதிப்பெழுதப்படும்படிக்கு எல்லாரும் தங்கள் தங்கள் ஊர்களுக்குப் போனார்கள்.

3. So all the people went to their own cities to have their names written in the books of the nation.

4. அப்பொழுது யோசேப்பும், தான் தாவீதின் வம்சத்தானும் குடும்பத்தானுமாயிருந்தபடியினாலே, தனக்கு மனைவியாக நியமிக்கப்பட்டுக் கர்ப்பவதியான மரியாளுடனே குடிமதிப்பெழுதப்படும்படி,

4. Joseph went up from the town of Nazareth in the country of Galilee to the town of Bethlehem. It was known as the city of David. He went there because he was from the family of David.

5. கலிலேயா நாட்டிலுள்ள நாசரேத்தூரிலிருந்து யூதேயா நாட்டிலுள்ள பெத்லகேம் என்னும் தாவீதின் ஊருக்குப் போனான்.

5. Joseph went to have his and Mary's names written in the books of the nation. Mary was his promised wife and soon to become a mother.

6. அவ்விடத்திலே அவர்கள் இருக்கையில், அவளுக்குப் பிரசவகாலம் நேரிட்டது.

6. While they were there in Bethlehem, the time came for Mary to give birth to her baby.

7. அவள் தன் முதற்பேறான குமாரனைப் பெற்று, சத்திரத்திலே அவர்களுக்கு இடமில்லாதிருந்தபடியினால், பிள்ளையைத் துணிகளில் சுற்றி, முன்னணையிலே கிடத்தினாள்.

7. Her first son was born. She put cloth around Him and laid Him in a place where cattle are fed. There was no room for them in the place where people stay for the night.

8. அப்பொழுது அந்த நாட்டிலே மேய்ப்பர்கள் வயல்வெளியில் தங்கி, இராத்திரியிலே தங்கள் மந்தையைக் காத்துக்கொண்டிருந்தார்கள்.

8. In the same country there were shepherds in the fields. They were watching their flocks of sheep at night.

9. அவ்வேளையில் கர்த்தருடைய தூதன் அவர்களிடத்தில் வந்து நின்றான், கர்த்தருடைய மகிமை அவர்களைச் சுற்றிலும் பிரகாசித்தது; அவர்கள் மிகவும் பயந்தார்கள்.

9. The angel of the Lord came to them. The shining-greatness of the Lord shone around them. They were very much afraid.

10. தேவதூதன் அவர்களை நோக்கி: பயப்படாதிருங்கள்; இதோ, எல்லா ஜனத்துக்கும் மிகுந்த சந்தோஷத்தை உண்டாக்கும் நற்செய்தியை உங்களுக்கு அறிவிக்கிறேன்.

10. The angel said to them, 'Do not be afraid. See! I bring you good news of great joy which is for all people.

11. இன்று கர்த்தராகிய கிறிஸ்து என்னும் இரட்சகர் உங்களுக்குத் தாவீதின் ஊரிலே பிறந்திருக்கிறார்.

11. Today, One Who saves from the punishment of sin has been born in the city of David. He is Christ the Lord.

12. பிள்ளையைத் துணிகளில் சுற்றி, முன்னணையிலே கிடத்தியிருக்கக் காண்பீர்கள்; இதுவே உங்களுக்கு அடையாளம் என்றான்.

12. There will be something special for you to see. This is the way you will know Him. You will find the Baby with cloth around Him, lying in a place where cattle are fed.'

13. அந்தக்ஷணமே பரமசேனையின் திரள் அந்தத் தூதனுடனே தோன்றி:

13. At once many angels from heaven were seen, along with the angel, giving thanks to God. They were saying,

14. உன்னதத்திலிருக்கிற தேவனுக்கு மகிமையும், பூமியிலே சமாதானமும், மனுஷர்மேல் பிரியமும் உண்டாவதாக என்று சொல்லி, தேவனைத் துதித்தார்கள்.

14. 'Greatness and honor to our God in the highest heaven and peace on earth among men who please Him.'

15. தேவதூதர்கள் அவர்களை விட்டுப் பரலோகத்துக்குப் போனபின்பு, மேய்ப்பர்கள் ஒருவரையொருவர் நோக்கி: நாம் பெத்லகேம் ஊருக்குப் போய், நடந்ததாகக் கர்த்தரால் நமக்கு அறிவிக்கப்பட்ட இந்தக் காரியத்தைப் பார்ப்போம் வாருங்கள் என்று சொல்லி,

15. The angels went from the shepherds back to heaven. The shepherds said to each other, 'Let us go now to Bethlehem and see what has happened. The Lord has told us about this.'

16. தீவிரமாய் வந்து, மரியாளையும் யோசேப்பையும், முன்னணையிலே கிடத்தியிருக்கிற பிள்ளையையும் கண்டார்கள்.

16. They went fast and found Mary and Joseph. They found the Baby lying in a place where cattle are fed.

17. கண்டு, அந்தப் பிள்ளையைக்குறித்துத் தங்களுக்குச் சொல்லப்பட்ட சங்கதியைப் பிரசித்தம்பண்ணினார்கள்.

17. When they saw the Child, they told what the angel said about Him.

18. மேய்ப்பராலே தங்களுக்குச் சொல்லப்பட்டதைக் கேட்ட யாவரும் அவைகளைக்குறித்து ஆச்சரியப்பட்டார்கள்.

18. All who heard it were surprised at what the shepherds told them.

19. மரியாளோ அந்தச் சங்கதிகளையெல்லாம் தன் இருதயத்திலே வைத்து, சிந்தனைபண்ணினாள்.

19. But Mary hid all these words in her heart. She thought about them much.

20. மேய்ப்பர்களும் தங்களுக்குச் சொல்லப்பட்டதின்படியே கேட்டு கண்ட எல்லாவற்றிற்காகவும் தேவனை மகிமைப்படுத்தி, துதித்துக்கொண்டு திரும்பிப்போனார்கள்.

20. The shepherds went back full of joy. They thanked God for all they had heard and seen. It happened as the angel had told them.

21. பிள்ளைக்கு விருத்தசேதனம் பண்ணவேண்டிய எட்டாம் நாளிலே, அது கர்ப்பத்திலே உற்பவிக்கிறதற்கு முன்னே தேவதூதனால் சொல்லப்பட்டபடியே, அதற்கு இயேசு என்று பேரிட்டார்கள்.
ஆதியாகமம் 17:12, லேவியராகமம் 12:3

21. When eight days were over, they did the religious act of becoming a Jew on the Child. He was named Jesus. This name was given to Him by the angel when Mary was told He was to be born.

22. மோசேயின் நியாயப்பிரமாணத்தின்படியே அவர்களுடைய சுத்திகரிப்பின் நாட்கள் நிறைவேறினபோது,
லேவியராகமம் 12:6

22. When the days were over for her to be made pure as it was written in the Law of Moses, they took Jesus to Jerusalem to give Him to the Lord.

23. முதற்பேறான எந்த ஆண்பிள்ளையும் கர்த்தருக்குப் பரிசுத்தமானதென்னப்படும் என்று கர்த்தருடைய நியாயப்பிரமாணத்தில் எழுதியிருக்கிறபடி அவரைக் கர்த்தருக்கென்று ஒப்புக்கொடுக்கவும்,
யாத்திராகமம் 13:2, யாத்திராகமம் 13:12, யாத்திராகமம் 13:15

23. It is written in the Law of the Lord, 'The first-born male born of a woman will be called holy to the Lord.'

24. கர்த்தருடைய நியாயப்பிரமாணத்தில் சொல்லியிருக்கிறபடி, ஒரு ஜோடு காட்டுப்புறாவையாவது இரண்டு புறாக்குஞ்சுகளையாவது பலியாகச் செலுத்தவும், அவரை எருசலேமுக்குக் கொண்டுபோனார்கள்.
லேவியராகமம் 5:11, லேவியராகமம் 12:8

24. They were to give a gift of two turtle-doves or two young birds on the altar in worship to the Lord. This was written in the Law of the Lord.

25. அப்பொழுது சிமியோன் என்னும் பேர்கொண்ட ஒரு மனுஷன் எருசலேமில் இருந்தான்; அவன் நீதியும் தேவபக்தியும் உள்ளவனாயும், இஸ்ரவேலின் ஆறுதல்வரக் காத்திருக்கிறவனாயும் இருந்தான்; அவன்மேல் பரிசுத்தஆவி இருந்தார்.
ஏசாயா 40:1, ஏசாயா 49:13

25. There was a man in Jerusalem by the name of Simeon. He was a good man and very religious. He was looking for the time when the Jewish nation would be saved. The Holy Spirit was on him.

26. கர்த்தருடைய கிறிஸ்துவை நீ காணுமுன்னே மரணமடையமாட்டாய் என்று பரிசுத்த ஆவியினாலே அவனுக்கு அறிவிக்கப்பட்டுமிருந்தது.

26. The Holy Spirit made it known to Simeon that he would not die before he had seen God's Chosen One.

27. அவன் ஆவியின் ஏவுதலினால் தேவாலயத்திலே வந்திருந்தான். இயேசு என்னும் பிள்ளைக்காக நியாயப்பிரமாணமுறைமையின்படி செய்வதற்குத் தாய் தகப்பன்மார் அவரை உள்ளே கொண்டுவருகையில்,

27. He came to the house of God being led by the Holy Spirit. The parents took Jesus to the house of God. They came to do what the Law said must be done.

28. அவன் அவரைத் தன் கைகளில் ஏந்திக்கொண்டு, தேவனை ஸ்தோத்திரித்து:

28. Then Simeon took Jesus in his arms. He gave honor to Him and thanked God, saying,

29. ஆண்டவரே, உமது வார்த்தையின்படி உமது அடியேனை இப்பொழுது சமாதானத்தோடே போகவிடுகிறீர்;

29. 'Lord, now let me die in peace, as You have said.

30. புறஜாதிகளுக்குப் பிரகாசிக்கிற ஒளியாகவும், உம்முடைய ஜனமாகிய இஸ்ரவேலுக்கு மகிமையாகவும்,
ஏசாயா 40:5, ஏசாயா 52:10

30. My eyes have seen the One Who will save men from the punishment of their sins.

31. தேவரீர் சகல ஜனங்களுக்கும் முன்பாக ஆயத்தம்பண்ணின.
ஏசாயா 40:5, ஏசாயா 52:10

31. You have made Him ready in the sight of all nations.

32. உம்முடைய இரட்சணியத்தை என் கண்கள் கண்டது என்றான்.
ஏசாயா 25:7, ஏசாயா 42:6, ஏசாயா 46:13, ஏசாயா 49:6

32. He will be a light to shine on the people who are not Jews. He will be the shining-greatness of Your people the Jews.'

33. அவரைக்குறித்துச் சொல்லப்பட்டவைகளுக்காக யோசேப்பும் அவருடைய தாயாரும் ஆச்சரியப்பட்டார்கள்.

33. Joseph and the mother of Jesus were surprised and wondered about these words which were said about Jesus.

34. பின்னும் சிமியோன் அவர்களை ஆசீர்வதித்து, அவருடைய தாயாகிய மரியாளை நோக்கி: இதோ, அநேகருடைய இருதய சிந்தனைகள் வெளிப்படத்தக்கதாக, இஸ்ரவேலில் அநேகர் விழுகிறதற்கும் எழுந்திருக்கிறதற்கும், விரோதமாகப் பேசப்படும் அடையாளமாவதற்கும், இவர் நியமிக்கப்பட்டிருக்கிறார்.
ஏசாயா 8:14-15

34. Simeon honored them and said to Mary the mother of Jesus, 'See! This Child will make many people fall and many people rise in the Jewish nation. He will be spoken against.

35. உன் ஆத்துமாவையும் ஒரு பட்டயம் உருவிப்போகும் என்றான்.

35. A sword will cut through your soul. By this the thoughts of many hearts will be understood.'

36. ஆசேருடைய கோத்திரத்தாளும், பானுவேலின் குமாரத்தியுமாகிய அன்னாள் என்னும் ஒரு தீர்க்கதரிசி இருந்தாள்; அவள் கன்னிப்பிராயத்தில் விவாகமானதுமுதல் ஏழுவருஷம் புருஷனுடனே வாழ்ந்தவளும், அதிக வயதுசென்றவளுமாயிருந்தாள்.

36. Anna was a woman who spoke God's Word. She was the daughter of Phanuel of the family group of Asher. Anna was many years old. She had lived with her husband seven years after she was married.

37. ஏறக்குறைய எண்பத்துநாலு வயதுள்ள அந்த விதவை தேவாலயத்தைவிட்டு நீங்காமல், இரவும் பகலும் உபவாசித்து, ஜெபம்பண்ணி, ஆராதனை செய்துகொண்டிருந்தாள்.

37. Her husband had died and she had lived without a husband eighty-four years. Yet she did not go away from the house of God. She served God day and night, praying and going without food so she could pray better.

38. அவளும் அந்நேரத்திலே வந்து நின்று, கர்த்தரைப் புகழ்ந்து, எருசலேமிலே மீட்புண்டாகக் காத்திருந்த யாவருக்கும் அவரைக்குறித்துப் பேசினாள்.
ஏசாயா 52:9

38. At that time she came and gave thanks to God. She told the people in Jerusalem about Jesus. They were looking for the One to save them from the punishment of their sins and to set them free.

39. கர்த்தருடைய நியாயப்பிரமாணத்தின்படி சகலத்தையும் அவர்கள் செய்துமுடித்தபின்பு, கலிலேயா நாட்டிலுள்ள தங்கள் ஊராகிய நாசரேத்துக்குத் திரும்பிப்போனார்கள்.

39. When Joseph and Mary had done everything the Law said to do, they went back to Nazareth in Galilee.

40. பிள்ளை வளர்ந்து, ஆவியிலே பெலன்கொண்டு, ஞானத்தினால் நிறைந்தது. தேவனுடைய கிருபையும் அவர்மேல் இருந்தது.

40. The Child grew and became strong in spirit. He was filled with wisdom and the loving-favor of God was on Him.

41. அவருடைய தாய் தகப்பன்மார் வருஷந்தோறும் பஸ்கா பண்டிகையில் எருசலேமுக்குப் போவார்கள்.
யாத்திராகமம் 12:24-27, உபாகமம் 16:1-8

41. His parents went to Jerusalem every year for the special religious gathering to remember how the Jews left Egypt.

42. அவருக்குப் பன்னிரண்டு வயதானபோது, அவர்கள் அந்தப் பண்டிகைமுறைமையின்படி எருசலேமுக்குப்போய்,

42. When He was twelve years old, they went up to Jerusalem as they had done before.

43. பண்டிகைநாட்கள் முடிந்து, திரும்பிவருகிறபோது, பிள்ளையாகிய இயேசு எருசலேமிலே இருந்துவிட்டார்; இது அவருடைய தாயாருக்கும் யோசேப்புக்கும் தெரியாதிருந்தது.

43. When the days of the special supper were over, they started back to their town. But the boy Jesus was still in Jerusalem. His parents did not know it.

44. அவர் பிரயாணக்காரரின் கூட்டத்திலே இருப்பாரென்று அவர்கள் நினைத்து, ஒருநாள் பிரயாணம் வந்து, உறவின் முறையாரிடத்திலும் அறிமுகமானவர்களிடத்திலும் அவரைத் தேடினார்கள்.

44. They thought Jesus was with the others of the group. They walked for one day. Then they looked for Him among their family and friends.

45. காணாததினாலே அவரைத் தேடிக்கொண்டே எருசலேமுக்குத் திரும்பிப்போனார்கள்.

45. When they could not find Jesus, they turned back to Jerusalem to look for Him.

46. மூன்றுநாளைக்குப் பின்பு, அவர் தேவாலயத்தில் போதகர் நடுவில் உட்கார்ந்திருக்கவும், அவர்கள் பேசுகிறதைக் கேட்கவும், அவர்களை வினாவவும் கண்டார்கள்.

46. Three days later they found Him in the house of God. He was sitting among the teachers. He was hearing what they said and asking questions.

47. அவர் பேசக்கேட்ட யாவரும் அவருடைய புத்தியையும் அவர் சொன்ன மாறுத்தரங்களையுங்குறித்துப் பிரமித்தார்கள்.

47. All those who heard Him were surprised and wondered about His understanding and at what He said.

48. தாய் தகப்பன்மாரும் அவரைக்கண்டு ஆச்சரியப்பட்டார்கள். அப்பொழுது அவருடைய தாயார் அவரை நோக்கி: மகனே! ஏன் எங்களுக்கு இப்படிச் செய்தாய்? இதோ, உன் தகப்பனும் நானும் விசாரத்தோடே உன்னைத் தேடினோமே என்றாள்.
ஏசாயா 52:14

48. When His parents saw Him, they were surprised. His mother said to Him, 'My Son, why have You done this to us? See! Your father and I have had much sorrow looking for You.'

49. அதற்கு அவர்: நீங்கள் ஏன் என்னைத் தேடினீர்கள்? என் பிதாவுக்கடுத்தவைகளில் நான் இருக்கவேண்டிதென்று அறியீர்களா என்றார்.

49. He said to them, 'Why were you looking for Me? Do you not know that I must be in My Father's house?'

50. தங்களுக்கு அவர் சொன்ன வார்த்தையை அவர்கள் உணர்ந்துகொள்ளவில்லை.

50. They did not understand the things He said to them.

51. பின்பு அவர் அவர்களுடனே கூடப்போய், நாசரேத்தூரில் சேர்ந்து, அவர்களுக்குக் கீழ்ப்படிந்திருந்தார். அவருடைய தாயார் இந்தச் சங்கதிகளையெல்லாம் தன் இருதயத்திலே வைத்துக்கொண்டாள்.

51. He went with them to Nazareth and obeyed them. But His mother kept all these words in her heart.

52. இயேசுவானவர் ஞானத்திலும், வளர்த்தியிலும், தேவகிருபையிலும், மனுஷர் தயவிலும் அதிகமதிகமாய் விருத்தியடைந்தார்.
1 சாமுவேல் 2:26, நீதிமொழிகள் 3:4

52. Jesus grew strong in mind and body. He grew in favor with God and men.