1. பின்பு அவர் தம்முடைய சீஷர்களை நோக்கி: இடறல்கள் வராமல்போவது கூடாதகாரியம், ஆகிலும் அவைகள் எவனால் வருகிறதோ, அவனுக்கு ஐயோ!

1. AND [Jesus] said to His disciples, Temptations (snares, traps set to entice to sin) are sure to come, but woe to him by or through whom they come!

2. அவன் இந்தச் சிறுவரில் ஒருவனுக்கு இடறலுண்டாக்குகிறதைப் பார்க்கிலும், அவனுடைய கழுத்தில் ஏந்திரக்கல் கட்டப்பட்டு, அவன் சமுத்திரத்தில் தள்ளுண்டுபோவது அவனுக்கு நலமாயிருக்கும்.

2. It would be more profitable for him if a millstone were hung around his neck and he were hurled into the sea than that he should cause to sin or be a snare to one of these little ones [lowly in rank or influence].

3. உங்களைக்குறித்து எச்சரிக்கையாயிருங்கள். உன் சகோதரன் உனக்கு விரோதமாய்க் குற்றஞ்செய்தால், அவனைக் கடிந்துகொள்; அவன் மனஸ்தாபப்பட்டால், அவனுக்கு மன்னிப்பாயாக.

3. Pay attention and always be on your guard [looking out for one another]. If your brother sins (misses the mark), solemnly tell him so and reprove him, and if he repents (feels sorry for having sinned), forgive him.

4. அவன் ஒருநாளில் ஏழுதரம் உனக்கு விரோதமாய்க் குற்றஞ்செய்து, ஏழுதரமும் உன்னிடத்தில் வந்து: நான் மனஸ்தாபப்படுகிறேன் என்று சொன்னால், அவனுக்கு மன்னிப்பாயாக என்றார்.

4. And even if he sins against you seven times in a day, and turns to you seven times and says, I repent [I am sorry], you must forgive him (give up resentment and consider the offense as recalled and annulled).

5. அப்பொழுது அப்போஸ்தலர் கர்த்தரை நோக்கி: எங்கள் விசுவாசத்தை வர்த்திக்கப்பண்ணவேண்டும் என்றார்கள்.

5. The apostles said to the Lord, Increase our faith (that trust and confidence that spring from our belief in God).

6. அதற்குக் கர்த்தர்: கடுகுவிதையளவு விசுவாசம் உங்களுக்கு உண்டாயிருந்தால், நீங்கள் இந்தக் காட்டத்திமரத்தை நோக்கி: நீ வேரோடே பிடுங்குண்டு கடலிலே நடப்படுவாயாக என்று சொல்ல, அது உங்களுக்குக் கீழ்ப்படியும்.

6. And the Lord answered, If you had faith (trust and confidence in God) even [so small] like a grain of mustard seed, you could say to this mulberry tree, Be pulled up by the roots, and be planted in the sea, and it would obey you.

7. உங்களில் ஒருவனுடைய ஊழியக்காரன் உழுது அல்லது மந்தைமேய்த்து வயலிலிருந்து வரும்போது, எஜமான் அவனை நோக்கி: நீ முன்பு போய்ச் சாப்பிட்டுவா என்று அவனுக்குச் சொல்வானோ?

7. Will any man of you who has a servant plowing or tending sheep say to him when he has come in from the field, Come at once and take your place at the table?

8. நீ எனக்குச் சாப்பாடு ஆயத்தம்பண்ணி, அரைகட்டிக்கொண்டு, நான் போஜனபானம்பண்ணுமளவும் எனக்கு ஊழியஞ்செய், அதற்குப்பின் நீ புசித்துக்குடிக்கலாம் என்று அவனுக்குச் சொல்லுவானல்லவா?

8. Will he not instead tell him, Get my supper ready and gird yourself and serve me while I eat and drink; then afterward you yourself shall eat and drink?

9. தான் கட்டளையிட்டவைகளை அந்த வேலைக்காரன் செய்ததற்காக அவனுக்கு உபசாரஞ்செய்வானோ? அப்படிச் செய்யமாட்டானே.

9. Is he grateful and does he praise the servant because he did what he was ordered to do?

10. அப்படியே நீங்களும் உங்களுக்குக் கட்டளையிடப்பட்ட யாவற்றையும் செய்த பின்பு: நாங்கள் அப்பிரயோஜனமான ஊழியக்காரர், செய்யவேண்டிய கடமையைமாத்திரம் செய்தோம் என்று சொல்லுங்கள் என்றார்.

10. Even so on your part, when you have done everything that was assigned and commanded you, say, We are unworthy servants [possessing no merit, for we have not gone beyond our obligation]; we have [merely] done what was our duty to do.

11. பின்பு அவர் எருசலேமுக்குப் பிரயாணம்பண்ணுகையில், அவர் சமாரியா கலிலேயா என்னும் நாடுகளின் வழியாக நடந்துபோனார்.

11. As He went on His way to Jerusalem, it occurred that [Jesus] was passing [along the border] between Samaria and Galilee.

12. அவர் ஒரு கிராமத்தில் பிரவேசித்தபோது, குஷ்டரோகமுள்ள மனுஷர் பத்துப்பேர் அவருக்கு எதிராக வந்து, தூரத்திலே நின்று:
லேவியராகமம் 13:46

12. And as He was going into one village, He was met by ten lepers, who stood at a distance.

13. இயேசு ஐயரே, எங்களுக்கு இரங்கும் என்று சத்தமிட்டார்கள்.

13. And they raised up their voices and called, Jesus, Master, take pity and have mercy on us!

14. அவர்களை அவர் பார்த்து: நீங்கள் போய், ஆசாரியர்களுக்கு உங்களைக் காண்பியுங்கள் என்றார். அந்தப்படி அவர்கள் போகையில் சுத்தமானார்கள்.
லேவியராகமம் 13:49, லேவியராகமம் 14:2-3

14. And when He saw them, He said to them, Go [at once] and show yourselves to the priests. And as they went, they were cured and made clean. [Lev. 14:2-32.]

15. அவர்களில் ஒருவன் தான் ஆரோக்கியமானதைக் கண்டு, திரும்பிவந்து, உரத்த சத்தத்தோடே தேவனை மகிமைப்படுத்தி,

15. Then one of them, upon seeing that he was cured, turned back, recognizing and thanking and praising God with a loud voice;

16. அவருடைய பாதத்தருகே முகங்குப்புற விழுந்து, அவருக்கு ஸ்தோத்திரஞ்செலுத்தினான்; அவன் சமாரியனாயிருந்தான்.

16. And he fell prostrate at Jesus' feet, thanking Him [over and over]. And he was a Samaritan.

17. அப்பொழுது இயேசு: சுத்தமானவர்கள் பத்துப்பேர் அல்லவா, மற்ற ஒன்பதுபேர் எங்கே?

17. Then Jesus asked, Were not [all] ten cleansed? Where are the nine?

18. தேவனை மகிமைப்படுத்துகிறதற்கு, இந்த அந்நியனே ஒழிய மற்றொருவனும் திரும்பிவரக்காணோமே என்று சொல்லி,

18. Was there no one found to return and to recognize and give thanks and praise to God except this alien?

19. அவனை நோக்கி: நீ எழுந்துபோ, உன் விசுவாசம் உன்னை இரட்சித்தது என்றார்.

19. And He said to him, Get up and go on your way. Your faith (your trust and confidence that spring from your belief in God) has restored you to health.

20. தேவனுடைய ராஜ்யம் எப்பொழுது வருமென்று, பரிசேயர் அவரிடத்தில் கேட்டபொழுது, அவர்களுக்கு அவர் பிரதியுத்தரமாக: தேவனுடைய ராஜ்யம் பிரத்தியட்சமாய் வராது.

20. Asked by the Pharisees when the kingdom of God would come, He replied to them by saying, The kingdom of God does not come with signs to be observed or with visible display,

21. இதோ, இங்கே என்றும், அதோ, அங்கே என்றும் சொல்லப்படுகிறதற்கும் ஏதுவிராது; இதோ, தேவனுடைய ராஜ்யம் உங்களுக்குள் இருக்கிறதே என்றார்.

21. Nor will people say, Look! Here [it is]! or, See, [it is] there! For behold, the kingdom of God is within you [in your hearts] and among you [surrounding you].

22. பின்பு அவர் சீஷர்களை நோக்கி: மனுஷகுமாரனுடைய நாட்களிலொன்றைக் காணவேண்டுமென்று நீங்கள் ஆசைப்படுங்காலம் வரும்; ஆனாலும் அதைக் காணமாட்டீர்கள்.

22. And He said to the disciples, The time is coming when you will long to see [even] one of the days of the Son of Man, and you will not see [it].

23. இதோ, இங்கே என்றும், அதோ, அங்கே என்றும், சிலர் உங்களிடத்தில் சொல்லுவார்கள்; நீங்களோ போகாமலும் பின்தொடராமலும் இருங்கள்.

23. And they will say to you, Look! [He is] there! or, Look! [He is] here! But do not go out or follow [them].

24. மின்னல் வானத்தின் ஒரு திசையில் தோன்றி மறுதிசைவரைக்கும் பிரகாசிக்கிறதுபோல மனுஷகுமாரனும் தம்முடைய நாளிலே தோன்றுவார்.

24. For like the lightning, that flashes and lights up the sky from one end to the other, so will the Son of Man be in His [own] day.

25. அதற்கு முன்பு அவர் அநேகம் பாடுபட்டு, இந்தச் சந்ததியினால் ஆகாதவனென்று தள்ளப்படவேண்டியதாயிருக்கிறது.

25. But first He must suffer many things and be disapproved and repudiated and rejected by this age and generation.

26. நோவாவின் நாட்களில் நடந்ததுபோல மனுஷகுமாரனுடைய நாட்களிலும் நடக்கும்.
ஆதியாகமம் 6:5-12

26. And [just] as it was in the days of Noah, so will it be in the time of the Son of Man.

27. நோவா பேழைக்குள் பிரவேசித்த நாள்வரைக்கும் ஜனங்கள் புசித்துக் குடித்தார்கள், பெண்கொண்டு கொடுத்தார்கள்; ஜலப்பிரளயம் வந்து எல்லாரையும் அழித்துப்போட்டது.
ஆதியாகமம் 7:7

27. [People] ate, they drank, they married, they were given in marriage, right up to the day when Noah went into the ark, and the flood came and destroyed them all. [Gen. 6:5-8; 7:6-24.]

28. லோத்தினுடைய நாட்களில் நடந்ததுபோலவும் நடக்கும்; ஜனங்கள் புசித்தார்கள், குடித்தார்கள், கொண்டார்கள், விற்றார்கள், நட்டார்கள், கட்டினார்கள்.
ஆதியாகமம் 18:20-21, ஆதியாகமம் 19:1-14

28. So also [it was the same] as it was in the days of Lot. [People] ate, they drank, they bought, they sold, they planted, they built;

29. லோத்து சோதோமை விட்டுப் புறப்பட்ட நாளிலே வானத்திலிருந்து அக்கினியும் கந்தகமும் வருஷித்து, எல்லாரையும் அழித்துப்போட்டது.
ஆதியாகமம் 19:24

29. But on the [very] day that Lot went out of Sodom, it rained fire and brimstone from heaven and destroyed [them] all.

30. மனுஷகுமாரன் வெளிப்படும் நாளிலும் அப்படியே நடக்கும்.

30. That is the way it will be on the day that the Son of Man is revealed. [Gen. 18:20-33; 19:24, 25.]

31. அந்த நாளிலே வீட்டின்மேலிருப்பவன் வீட்டிலுள்ள தன் பண்டங்களை எடுத்துக்கொண்டுபோக இறங்காமல் இருக்கக்கடவன்; அப்படியே வயலிலிருக்கிறவன் பின்னிட்டுத் திரும்பாமலும் இருக்கக்கடவன்.
ஆதியாகமம் 19:17, ஆதியாகமம் 19:26

31. On that day let him who is on the housetop, with his belongings in the house, not come down [and go inside] to carry them away; and likewise let him who is in the field not turn back.

32. லோத்தின் மனைவியை நினைத்துக் கொள்ளுங்கள்.
ஆதியாகமம் 19:17

32. Remember Lot's wife! [Gen. 19:26.]

33. தன் ஜீவனை இரட்சிக்க வகைதேடுகிறவன் அதை இழந்து போவான்; இழந்துபோகிறவன் அதை உயிர்ப்பித்துக் கொள்ளுவான்.

33. Whoever tries to preserve his life will lose it, but whoever loses his life will preserve and quicken it.

34. அந்த இராத்திரியில் ஒரே படுக்கையில் படுத்திருக்கிற இரண்டுபேரில் ஒருவன் ஏற்றுக்கொள்ளப்படுவான், மற்றவன் கைவிடப்படுவான்.

34. I tell you, in that night there will be two men in one bed; one will be taken and the other will be left.

35. திரிகை திரிக்கிற இரண்டு ஸ்திரீகளில் ஒருத்தி ஏற்றுக்கொள்ளப்படுவாள், மற்றவள் கைவிடப்படுவாள்.

35. There will be two women grinding together; one will be taken and the other will be left.

36. வயலிலிருக்கிற இரண்டுபேரில் ஒருவன் ஏற்றுக்கொள்ளப்படுவான், மற்றவன் கைவிடப்படுவான் என்று உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன் என்றார்.

36. Two men will be in the field; one will be taken and the other will be left.

37. அவர்கள் அவருக்குப் பிரதியுத்தரமாக: எங்கே, ஆண்டவரே, என்றார்கள். அதற்கு அவர்: பிணம் எங்கேயோ அங்கே கழுகுகள் வந்து கூடும் என்றார்.
யோபு 39:30

37. Then they asked Him, Where, Lord? He said to them, Wherever the dead body is, there will the vultures or eagles be gathered together.