1. சிலநாட்களுக்குப்பின்பு அவர் மறுபடியும் கப்பர்நகூமுக்குப் போனார்; அவர் வீட்டிலிருக்கிறாரென்று ஜனங்கள் கேள்விப்பட்டு;

1. And again he entered into Capernaum after [some] days, and it was heard that he was in the house.

2. உடனே வாசலுக்கு முன்னும் நிற்க இடம்போதாதபடிக்கு அநேகர் கூடிவந்தார்கள்; அவர்களுக்கு வசனத்தைப் போதித்தார்.

2. And soon many were gathered together, insomuch that there was no room to receive [them], no, not so much as about the door; and he preached the word unto them.

3. அப்பொழுது நாலுபேர் ஒரு திமிர்வாதக்காரனைச் சுமந்துகொண்டு அவரிடத்தில் வந்தார்கள்;

3. And they came unto him, bringing a paralytic, carried by four [men].

4. ஜனக்கூட்டத்தினிமித்தம் அவருக்குச் சமீபமாய்ச் சேரக்கூடாமல், அவர் இருந்த வீட்டின் மேற்கூரையைப் பிரித்துத் திறப்பாக்கி, திமிர்வாதக்காரன் கிடக்கிற படுக்கையை இறக்கினார்கள்.

4. And when they could not come near unto him for the crowd, they uncovered the roof [of the house] where he was; and when they had broken it open, they let down the bed in which the paralytic lay.

5. இயேசு அவர்கள் விசுவாசத்தைக் கண்டு, திமிர்வாதக்காரனை நோக்கி: மகனே, உன் பாவங்கள் உனக்கு மன்னிக்கப்பட்டது என்றார்.

5. When Jesus saw their faith, he said unto the paralytic, Son, thy sins are forgiven thee.

6. அங்கே உட்கார்ந்திருந்த வேதபாரகரில் சிலர்:

6. But there were certain of the scribes sitting there and thinking in their hearts,

7. இவன் இப்படித் தேவதூஷணம் சொல்லுகிறதென்ன? தேவன் ஒருவரேயன்றிப் பாவங்களை மன்னிக்கத்தக்கவர் யார் என்று தங்கள் இருதயங்களில் சிந்தித்துக்கொண்டிருந்தார்கள்.
சங்கீதம் 103:3, ஏசாயா 43:25

7. Why does this [fellow] so blaspheme? Who can forgive sins but God only?

8. அவர்கள் தங்களுக்குள்ளே இப்படிச் சிந்திக்கிறார்களென்று இயேசு உடனே தம்முடைய ஆவியில் அறிந்து, அவர்களை நோக்கி: நீங்கள் உங்கள் இருதயங்களில் இப்படிச் சிந்திக்கிறதென்ன?
1 சாமுவேல் 16:7

8. And Jesus, knowing afterward in his spirit that they so reasoned within themselves, said unto them, Why think ye these things in your hearts?

9. உன் பாவங்கள் உனக்கு மன்னிக்கப்பட்டதென்று சொல்வதோ, எழுந்து உன் படுக்கையை எடுத்துக்கொண்டு நடவென்று சொல்வதோ, எது எளிது?

9. What is easier to say to the paralytic, [Thy] sins are forgiven thee, or to say, Arise and take up thy bed and walk?

10. பூமியிலே பாவங்களை மன்னிக்க மனுஷகுமாரனுக்கு அதிகாரம் உண்டென்பதை நீங்கள் அறியவேண்டும் என்று சொல்லி, திமிர்வாதக்காரனை நோக்கி:

10. But that ye may know that the Son of man has power on earth to forgive sins (he spoke to the sick of the palsy),

11. நீ எழுந்து, உன் படுக்கையை எடுத்துக்கொண்டு, உன் வீட்டுக்குப் போ என்று உனக்குச் சொல்லுகிறேன் என்றார்.

11. I say unto thee, Arise and take up thy bed and go to thy house.

12. உடனே, அவன் எழுந்து, தன் படுக்கையை எடுத்துக்கொண்டு எல்லாருக்கும் முன்பாகப் போனான். அப்பொழுது எல்லாரும் ஆச்சரியப்பட்டு: நாம் ஒருக்காலும் இப்படிக் கண்டதில்லையென்று சொல்லி, தேவனை மகிமைப்படுத்தினார்கள்.
ஏசாயா 52:14

12. And by and by he arose, took up the bed, and went forth before them all; insomuch that they were all amazed and glorified God, saying, We never saw anything like unto this.

13. அவர் மறுபடியும் புறப்பட்டுக் கடலருகே போனார்; அப்பொழுது ஜனங்களெல்லாரும் அவரிடத்தில் வந்தார்கள்; அவர்களுக்குப் போதகம்பண்ணினார்.

13. And he went again unto the sea; and all the multitude resorted unto him, and he taught them.

14. அவர் நடந்துபோகையில், அல்பேயுவின் குமாரனாகிய லேவி ஆயத்துறையில் உட்கார்ந்திருக்கிறதைக் கண்டு: எனக்குப் பின்சென்றுவா என்றார்; அவன் எழுந்து அவருக்குப் பின்சென்றான்.

14. And as he passed by, he saw Levi the [son] of Alphaeus sitting at the receipt of custom and said unto him, Follow me. And he arose and followed him.

15. அப்பொழுது, அவனுடைய வீட்டிலே அவர் போஜனபந்தியிருக்கையில், அநேக ஆயக்காரரும் பாவிகளும் அவரோடுகூட வந்திருந்தபடியால், அவர்களும் இயேசுவோடும் அவர் சீஷரோடுங்கூடப் பந்தியிருந்தார்கள்.

15. And it came to pass, that as Jesus sat at the table in his house, many publicans and sinners sat also at the table together with Jesus and his disciples: for there were many and they had followed him.

16. அவர் ஆயக்காரரோடும் பாவிகளோடும் போஜனம்பண்ணுகிறதை வேதபாரகரும் பரிசேயரும் கண்டு, அவருடைய சீஷரை நோக்கி: அவர் ஆயக்காரரோடும் பாவிகளோடும் போஜனபானம் பண்ணுகிறதென்னவென்று கேட்டார்கள்.

16. And the scribes and Pharisees, seeing him eat with publicans and sinners, said unto his disciples, How is it that he eats and drinks with publicans and sinners?

17. இயேசு அதைக் கேட்டு: பிணியாளிகளுக்கு வைத்தியன் வேண்டியதேயல்லாமல் சுகமுள்ளவர்களுக்கு வேண்டியதில்லை; நீதிமான்களையல்ல, பாவிகளையே மனந்திரும்புகிறதற்கு அழைக்கவந்தேன் என்றார்.

17. When Jesus heard [it], he said unto them, They that are whole have no need of the physician, but they that are sick; I came not to call the righteous, but the sinners to repentance.

18. யோவானுடைய சீஷரும் பரிசேயருடைய சீஷரும் உபவாசம்பண்ணிவந்தார்கள். அவர்கள் அவரிடத்தில் வந்து: யோவானுடைய சீஷரும் பரிசேயருடைய சீஷரும் உபவாசிக்கிறார்களே, உம்முடைய சீஷர் உபவாசியாமலிருக்கிறதென்னவென்று கேட்டார்கள்.

18. And the disciples of John and of the Pharisees did fast and therefore came and said unto him, Why do the disciples of John and of the Pharisees fast, but thy disciples fast not?

19. அதற்கு இயேசு: மணவாளன் தங்களோடிருக்கையில் மணவாளனுடைய தோழர் உபவாசிப்பார்களா? மணவாளன் தங்களுடனே இருக்கும்வரைக்கும் உபவாசிக்கமாட்டார்களே.

19. And Jesus said unto them, Can those who are in a wedding fast while the bridegroom is with them? as long as they have the bridegroom with them, they cannot fast.

20. மணவாளன் அவர்களை விட்டு எடுபடும் நாட்கள் வரும், அந்த நாட்களிலே உபவாசிப்பார்கள்.
1 சாமுவேல் 21:6

20. But the days will come when the bridegroom shall be taken away from them, and then they shall fast in those days.

21. ஒருவனும் கோடித்துண்டைப் பழையவஸ்திரத்தோடு இணைக்கமாட்டான், இணைத்தால், அதினோடே இணைத்த புதியதுண்டு பழையதை அதிகமாய்க் கிழிக்கும், பீறலும் அதிகமாகும்.

21. No one mends an old garment with a new piece of cloth, [or] else the new piece that filled it up tears away from the old, and the rent is made worse.

22. ஒருவனும் புது திராட்சரசத்தைப் பழந்துருத்திகளில் வார்த்துவைக்கமாட்டான்; வார்த்துவைத்தால், புதுரசம் துருத்திகளைக் கிழித்துப்போடும், இரசமும் சிந்திப்போகும், துருத்திகளும் கெட்டுப்போகும்; புதுரசத்தைப் புது துருத்திகளில் வார்த்துவைக்கவேண்டும் என்றார்.

22. And no one pours new wine into old wineskins; [or] else the new wine bursts the wineskins, and the wine is spilled, and the wineskins are lost; but new wine must be poured into new wineskins.

23. பின்பு, அவர் ஓய்வுநாளில் பயிர்வழியே போனார்; அவருடைய சீஷர்கள் கூட நடந்துபோகையில், கதிர்களைக் கொய்யத் தொடங்கினார்கள்.
உபாகமம் 23:25

23. And it came to pass that as he went through the planted fields [again] on the sabbath day, his disciples began, as they walked, to pluck the ears of grain.

24. பரிசேயர் அவரை நோக்கி: இதோ, ஓய்வுநாளில் செய்யத்தகாததை இவர்கள் ஏன் செய்கிறார்கள் என்றார்கள்.

24. And the Pharisees said unto him, Behold, why do they on the sabbath day that which is not lawful?

25. அதற்கு அவர்: தாவீதுக்கு உண்டான ஆபத்தில், தானும் தன்னோடிருந்தவர்களும் பசியாயிருந்தபோது,

25. And he said unto them, Have ye never read what David did when he had need and was hungry, he and those that were with him?

26. அவன் அபியத்தார் என்னும் பிரதான ஆசாரியன் காலத்தில் செய்ததை நீங்கள் ஒருக்காலும் வாசிக்கவில்லையா? அவன் தேவனுடைய வீட்டில் பிரவேசித்து, ஆசாரியர்தவிர வேறொருவரும் புசிக்கத்தகாத தெய்வசமுகத்து அப்பங்களைத் தானும் புசித்துத் தன்னோடிருந்தவர்களுக்கும் கொடுத்தானே என்றார்.
லேவியராகமம் 24:5-9, 2 சாமுவேல் 15:35

26. How he went into the house of God in the days of Abiathar the high priest and ate the showbread, which is not lawful to eat but for the priests, and gave also to those who were with him?

27. பின்பு அவர்களை நோக்கி: மனுஷன் ஓய்வுநாளுக்காக உண்டாக்கப்படவில்லை, ஓய்வுநாள் மனுஷனுக்காக உண்டாக்கப்பட்டது;
யாத்திராகமம் 20:8-10, உபாகமம் 5:12-14

27. And he said unto them, The sabbath was made for man, and not man for the sabbath;

28. ஆகையால் மனுஷகுமாரன் ஓய்வு நாளுக்கும் ஆண்டவராய் இருக்கிறார் என்றார்.

28. therefore the Son of man is Lord even of the sabbath.: