1. அப்பொழுது, எருசலேமிலிருந்து வந்த வேதபாரகரும் பரிசேயரும் இயேசுவினிடத்தில் வந்து:

1. THEN FROM Jerusalem came scribes and Pharisees and said,

2. உம்முடைய சீஷர்கள் முன்னோர்களின் பாரம்பரியத்தை ஏன் மீறி நடக்கிறார்கள்? கைகழுவாமல் போஜனம்பண்ணுகிறார்களே! என்றார்கள்.

2. Why do Your disciples transgress and violate the rules handed down by the elders of the past? For they do not practice [ceremonially] washing their hands before they eat.

3. அவர்களுக்கு அவர் பிரதியுத்தரமாக: நீங்கள் உங்கள் பாரம்பரியத்தினாலே தேவனுடைய கற்பனையை ஏன் மீறி நடக்கிறீர்கள்?

3. He replied to them, And why also do you transgress and violate the commandment of God for the sake of the rules handed down to you by your forefathers (the elders)?

4. உன் தகப்பனையும் உன் தாயையும் கனம்பண்ணுவாயாக என்றும்; தகப்பனையாவது தாயையாவது நிந்திக்கிறவன் கொல்லப்படவேண்டும் என்றும், தேவன் கற்பித்திருக்கிறாரே.
யாத்திராகமம் 20:12, யாத்திராகமம் 21:17, லேவியராகமம் 20:9, உபாகமம் 5:16

4. For God commanded, Honor your father and your mother, and, He who curses or reviles or speaks evil of or abuses or treats improperly his father or mother, let him surely come to his end by death. [Exod. 20:12; 21:17; Lev. 20:9; Deut. 5:16.]

5. நீங்களோ, எவனாகிலும் தகப்பனையாவது தாயையாவது நோக்கி: உனக்கு நான் செய்யத்தக்க உதவி எது உண்டோ, அதைக் காணிக்கையாகக் கொடுக்கிறேன் என்று சொல்லி, தன் தகப்பனையாவது தன் தாயையாவது கனம்பண்ணாமற்போனாலும், அவனுடைய கடமை தீர்ந்ததென்று போதித்து,

5. But you say, If anyone tells his father or mother, What you would have gained from me [that is, the money and whatever I have that might be used for helping you] is already dedicated as a gift to God, then he is exempt and no longer under obligation to honor and help his father or his mother.

6. உங்கள் பாரம்பரியத்தினாலே தேவனுடைய கற்பனையை அவமாக்கிவருகிறீர்கள்.

6. So for the sake of your tradition (the rules handed down by your forefathers), you have set aside the Word of God [depriving it of force and authority and making it of no effect].

7. மாயக்காரரே, உங்களைக்குறித்து:

7. You pretenders (hypocrites)! Admirably and truly did Isaiah prophesy of you when he said:

8. இந்த ஜனங்கள் தங்கள் வாயினால் என்னிடத்தில் சேர்ந்து, தங்கள் உதடுகளினால் என்னைக் கனம்பண்ணுகிறார்கள்; அவர்கள் இருதயமோ எனக்குத் தூரமாய் விலகியிருக்கிறது;
ஏசாயா 29:13

8. These people draw near Me with their mouths and honor Me with their lips, but their hearts hold off and are far away from Me.

9. மனுஷருடைய கற்பனைகளை உபதேசங்களாகப் போதித்து, வீணாய் எனக்கு ஆராதனை செய்கிறார்கள் என்று, ஏசாயா தீர்க்கதரிசி நன்றாய்ச் சொல்லியிருக்கிறான் என்றார்.
ஏசாயா 29:13

9. Uselessly do they worship Me, for they teach as doctrines the commands of men. [Isa. 29:13.]

10. பின்பு அவர் ஜனங்களை வரவழைத்து, அவர்களை நோக்கி: நீங்கள் கேட்டு உணருங்கள்.

10. And Jesus called the people to Him and said to them, Listen and grasp and comprehend this:

11. வாய்க்குள்ளே போகிறது மனுஷனைத் தீட்டுப்படுத்தாது, வாயிலிருந்து புறப்படுகிறதே மனுஷனைத் தீட்டுப்படுத்தும் என்றார்.

11. It is not what goes into the mouth of a man that makes him unclean and defiled, but what comes out of the mouth; this makes a man unclean and defiles [him].

12. அப்பொழுது, அவருடைய சீஷர்கள் அவரிடத்தில் வந்து: பரிசேயர் இந்த வசனத்தைக் கேட்டு இடறலடைந்தார்கள் என்று அறிவீரா என்றார்கள்.

12. Then the disciples came and said to Him, Do You know that the Pharisees were displeased and offended and indignant when they heard this saying?

13. அவர் பிரதியுத்தரமாக: என் பரமபிதா நடாத நாற்றெல்லாம் வேரோடே பிடுங்கப்படும்.

13. He answered, Every plant which My heavenly Father has not planted will be torn up by the roots. [Isa. 60:21.]

14. அவர்களை விட்டுவிடுங்கள், அவர்கள் குருடருக்கு வழிகாட்டுகிற குருடராயிருக்கிறார்கள்; குருடனுக்குக் குருடன் வழிகாட்டினால் இருவரும் குழியிலே விழுவார்களே என்றார்.

14. Let them alone and disregard them; they are blind guides and teachers. And if a blind man leads a blind man, both will fall into a ditch.

15. அப்பொழுது, பேதுரு அவரை நோக்கி: இந்த உவமையை எங்களுக்கு வெளிப்படுத்தவேண்டும் என்றான்.

15. But Peter said to Him, Explain this proverb (this maxim) to us.

16. அதற்கு இயேசு: நீங்களும் இன்னும் உணர்வில்லாதவர்களாயிருக்கிறீர்களா?

16. And He said, Are you also even yet dull and ignorant [without understanding and unable to put things together]?

17. வாய்க்குள்ளே போகிறதெல்லாம் வயிற்றில் சென்று ஆசனவழியாய்க் கழிந்துபோகும் என்பதை நீங்கள் இன்னும் அறியவில்லையா?

17. Do you not see and understand that whatever goes into the mouth passes into the abdomen and so passes on into the place where discharges are deposited?

18. வாயிலிருந்து புறப்படுகிறவைகள் இருதயத்திலிருந்து புறப்பட்டுவரும்; அவைகளே மனுஷனைத் தீட்டுப்படுத்தும்.

18. But whatever comes out of the mouth comes from the heart, and this is what makes a man unclean and defiles [him].

19. எப்படியெனில், இருதயத்திலிருந்து பொல்லாத சிந்தனைகளும், கொலைபாதகங்களும், விபசாரங்களும், வேசித்தனங்களும், களவுகளும், பொய்ச்சாட்சிகளும், தூஷணங்களும் புறப்பட்டுவரும்.

19. For out of the heart come evil thoughts (reasonings and disputings and designs) such as murder, adultery, sexual vice, theft, false witnessing, slander, and irreverent speech.

20. இவைகளே மனுஷனைத் தீட்டுப்படுத்தும்; கைகழுவாமல் சாப்பிடுகிறது மனுஷனைத் தீட்டுப்படுத்தாது என்றார்.

20. These are what make a man unclean and defile [him]; but eating with unwashed hands does not make him unclean or defile [him].

21. பின்பு, இயேசு அவ்விடம் விட்டுப் புறப்பட்டு, தீரு சீதோன் பட்டணங்களின் திசைகளுக்குப் போனார்.

21. And going away from there, Jesus withdrew to the district of Tyre and Sidon.

22. அப்பொழுது, அந்தத் திசைகளில் குடியிருக்கிற கானானிய ஸ்திரீ ஒருத்தி அவரிடத்தில் வந்து: ஆண்டவரே, தாவீதின் குமாரனே, எனக்கு இரங்கும், என் மகள் பிசாசினால் கொடிய வேதனைப்படுகிறாள் என்று சொல்லிக் கூப்பிட்டாள்.

22. And behold, a woman who was a Canaanite from that district came out and, with a [loud, troublesomely urgent] cry, begged, Have mercy on me, O Lord, Son of David! My daughter is miserably and distressingly and cruelly possessed by a demon!

23. அவளுக்குப் பிரதியுத்தரமாக அவர் ஒரு வார்த்தையும் சொல்லவில்லை. அப்பொழுது அவருடைய சீஷர்கள் வந்து: இவள் நம்மைப் பின்தொடர்ந்து கூப்பிடுகிறாளே, இவளை அனுப்பிவிடும் என்று அவரை வேண்டிக்கொண்டார்கள்.

23. But He did not answer her a word. And His disciples came and implored Him, saying, Send her away, for she is crying out after us.

24. அதற்கு அவர்: காணாமற்போன ஆடுகளாகிய இஸ்ரவேல் வீட்டாரிடத்திற்கு அனுப்பப்பட்டேனேயன்றி, மற்றப்படியல்லவென்றார்.

24. He answered, I was sent only to the lost sheep of the house of Israel.

25. அவள் வந்து: ஆண்டவரே, எனக்கு உதவிசெய்யும் என்று அவரைப் பணிந்துகொண்டாள்.
யோசுவா 5:14-15

25. But she came and, kneeling, worshiped Him and kept praying, Lord, help me!

26. அவர் அவளை நோக்கி: பிள்ளைகளின் அப்பத்தை எடுத்து, நாய்க்குட்டிகளுக்குப் போடுகிறது நல்லதல்ல என்றார்.

26. And He answered, It is not right (proper, becoming, or fair) to take the children's bread and throw it to the little dogs.

27. அதற்கு அவள்: மெய்தான் ஆண்டவரே, ஆகிலும் நாய்க்குட்டிகள் தங்கள் எஜமான்களின் மேஜையிலிருந்து விழும் துணிக்கைகளைத் தின்னுமே என்றாள்.

27. She said, Yes, Lord, yet even the little pups (little whelps) eat the crumbs that fall from their [young] masters' table.

28. இயேசு அவளுக்குப் பிரதியுத்தரமாக: ஸ்திரீயே, உன் விசுவாசம் பெரியது; நீ விரும்புகிறபடி உனக்கு ஆகக்கடவது என்றார். அந்நேரமே அவள் மகள் ஆரோக்கியமானாள்.

28. Then Jesus answered her, O woman, great is your faith! Be it done for you as you wish. And her daughter was cured from that moment.

29. இயேசு அவ்விடம் விட்டுப் புறப்பட்டு, கலிலேயாக் கடலருகே வந்து, ஒரு மலையின்மேல் ஏறி, அங்கே உட்கார்ந்தார்.

29. And Jesus went on from there and passed along the shore of the Sea of Galilee. Then He went up into the hills and kept sitting there.

30. அப்பொழுது, சப்பாணிகள், குருடர், ஊமையர், ஊனர் முதலிய அநேகரை, திரளான ஜனங்கள் கூட்டிக்கொண்டு இயேசுவினிடத்தில் வந்து, அவர்களை அவர் பாதத்திலே வைத்தார்கள்; அவர்களை அவர் சொஸ்தப்படுத்தினார்.

30. And a great multitude came to Him, bringing with them the lame, the maimed, the blind, the dumb, and many others, and they put them down at His feet; and He cured them,

31. ஊமையர் பேசுகிறதையும், ஊனர் சொஸ்தமடைகிறதையும், சப்பாணிகள் நடக்கிறதையும், குருடர் பார்க்கிறதையும் ஜனங்கள் கண்டு, ஆச்சரியப்பட்டு, இஸ்ரவேலின் தேவனை மகிமைப்படுத்தினார்கள்.
ஏசாயா 52:14

31. So that the crowd was amazed when they saw the dumb speaking, the maimed made whole, the lame walking, and the blind seeing; and they recognized and praised and thanked and glorified the God of Israel.

32. பின்பு, இயேசு தம்முடைய சீஷர்களை அழைத்து: ஜனங்களுக்காகப் பரிதபிக்கிறேன், இவர்கள் என்னிடத்தில் மூன்றுநாள் தங்கியிருந்து சாப்பிட ஒன்றுமில்லாதிருக்கிறார்கள்; இவர்களைப் பட்டினியாய் அனுப்பிவிட எனக்கு மனதில்லை, வழியில் சோர்ந்துபோவார்களே என்றார்.

32. Then Jesus called His disciples to Him and said, I have pity and sympathy and am deeply moved for the crowd, because they have been with Me now three days and they have nothing [at all left] to eat; and I am not willing to send them away hungry, lest they faint or become exhausted on the way.

33. அதற்கு அவருடைய சீஷர்கள்: இவ்வளவு திரளான ஜனங்களுக்குத் திருப்தியுண்டாகும்படி வேண்டிய அப்பங்கள் இந்த வனாந்தரத்திலே நமக்கு எப்படி அகப்படும் என்றார்கள்.

33. And the disciples said to Him, Where are we to get bread sufficient to feed so great a crowd in this isolated and desert place?

34. அதற்கு இயேசு: உங்களிடத்தில் எத்தனை அப்பங்கள் உண்டு என்று கேட்டார். அவர்கள்: ஏழு அப்பங்களும் சில சிறு மீன்களும் உண்டு என்றார்கள்.

34. And Jesus asked them, How many loaves of bread do you have? They replied, Seven, and a few small fish.

35. அப்பொழுது அவர் ஜனங்களைத் தரையில் பந்தியிருக்கக் கட்டளையிட்டு,

35. And ordering the crowd to recline on the ground,

36. அந்த ஏழு அப்பங்களையும் அந்த மீன்களையும் எடுத்து, ஸ்தோத்திரம்பண்ணி, பிட்டுத் தம்முடைய சீஷர்களிடத்தில் கொடுத்தார்; சீஷர்கள் ஜனங்களுக்குப் பரிமாறினார்கள்.

36. He took the seven loaves and the fish, and when He had given thanks, He broke them and gave them to the disciples, and the disciples gave them to the people.

37. எல்லாரும் சாப்பிட்டுத் திருப்தியடைந்தார்கள்; மீதியான துணிக்கைகளை ஏழு கூடைநிறைய எடுத்தார்கள்.

37. And they all ate and were satisfied. And they gathered up seven [large provision] baskets full of the broken pieces that were left over.

38. ஸ்திரீகளும் பிள்ளைகளும் தவிர, சாப்பிட்ட புருஷர் நாலாயிரம்பேராயிருந்தார்கள்.

38. Those who ate were 4,000 men, not including the women and the children.

39. அவர் ஜனங்களை அனுப்பிவிட்டு படவில் ஏறி, மக்தலாவின் எல்லைகளில் வந்தார்.

39. Then He dismissed the crowds, got into the boat, and went to the district of Magadan.