1. பின்னும் கர்த்தர் மோசேயை நோக்கி:

1. And the LORD talked with Moses saying:

2. நீ ஆரோனோடும் அவன் குமாரரோடும் இஸ்ரவேல் புத்திரர் அனைவரோடும் சொல்லவேண்டியதாவது; கர்த்தர் கட்டளையிடுகிறது என்னவென்றால்:

2. speak unto Aaron and unto his sons and unto all the children of Israel and say unto them, this is the thing which the LORD charged saying:

3. இஸ்ரவேல் குடும்பத்தாரில் எவனாகிலும் மாட்டையாவது செம்மறியாட்டையாவது வெள்ளாட்டையாவது ஆசரிப்புக் கூடாரவாசலாகிய கர்த்தருடைய வாசஸ்தலத்துக்கு முன்பாக, கர்த்தருக்குச் செலுத்தும்படி கொண்டுவராமல்,

3. whatsoever he be of the house of Israel that killeth an ox, lamb or goat in the host or out of the host

4. பாளயத்துக்குள்ளேயாகிலும் பாளயத்துக்குப் புறம்பேயாகிலும் அதைக் கொன்றால், அது அந்த மனிதனுக்கு இரத்தப்பழியாக எண்ணப்படும் அந்த மனிதன் இரத்தம் சிந்தினபடியால், தன் ஜனத்தில் இராமல் அறுப்புண்டுபோவான்.

4. and bringeth them not unto the door of the tabernacle of witness, to offer an offering unto the LORD before the dwelling place of the LORD, blood shall be imputed unto that man, as though he had shed blood, and that man shall perish from among his people.

5. ஆகையால் இஸ்ரவேல் புத்திரர் வெளியிலே பலியிடுகிற தங்கள் பலிகளை, ஆசரிப்புக் கூடாரவாசலில் ஆசாரியனிடத்தில் கர்த்தருடைய சந்நிதியில் கொண்டுவந்து, அங்கே அவைகளைக் கர்த்தருக்குச் சமாதானபலிகளாகச் செலுத்தக்கடவர்கள்.

5. Wherefore let the children of Israel bring their offerings they offer in the wide field, unto the LORD: even unto the door of the tabernacle of witness and unto the priest, and offer them for peaceofferings unto the LORD.

6. அங்கே ஆசாரியன் இரத்தத்தை ஆசரிப்புக் கூடாரவாசலிலிருக்கிற கர்த்தருடைய பலிபீடத்தின்மேல் தெளித்து, கொழுப்பைக் கர்த்தருக்குச் சுகந்த வாசனையாகத் தகனிக்கக்கடவன்.

6. And the priest shall sprinkle the blood upon the altar of the LORD in the door of the tabernacle of witness, and burn the fat to be a sweet savour unto the LORD.

7. தாங்கள் சோரமார்க்கமாய்ப் பின்பற்றுகிற பேய்களுக்குத் தங்கள் பலிகளை இனிச் செலுத்தாதிருப்பார்களாக; இது அவர்கள் தலைமுறைதோறும் அவர்களுக்கு நித்திய கட்டளையாயிருக்கக்கடவது.

7. And let them no more offer their offerings unto devils, after whom they go an whoring. And this shall be an ordinance for ever unto you thorowout your generations.

8. மேலும் நீ அவர்களை நோக்கி: இஸ்ரவேல் குடும்பத்தாரிலும் உங்கள் நடுவே தங்குகிற அந்நியர்களிலும் எவனாகிலும் சர்வாங்கதகனபலி முதலானவைகளையிட்டு,

8. And thou shalt say unto them: whatsoever man it be of the house of Israel or of the strangers that sojourn among you that offereth a burntoffering or any other offering,

9. அதை ஆசரிப்புக் கூடாரவாசலிலே கர்த்தருக்குச் செலுத்தும்படி கொண்டுவராவிட்டால், அவன் தன் ஜனத்தில் இராமல் அறுப்புண்டுபோவான் என்று சொல்.

9. and bringeth it not unto the door of the tabernacle of witness to offer unto the LORD, that fellow shall perish from among his people.

10. இஸ்ரவேல் குடும்பத்தாரிலும் உங்களுக்குள் தங்கும் அந்நியர்களிலும் எவனாகிலும் இரத்தம் என்னப்பட்டதைப் புசித்தால், இரத்தத்தைப் புசித்த அவனுக்கு விரோதமாக நான் என் முகத்தைத் திருப்பி, அவன் தன் ஜனத்தில் இராதபடிக்கு அவனை அறுப்புண்டுபோகப்பண்ணுவேன்.
அப்போஸ்தலருடைய நடபடிகள் 15:20-29

10. And whatsoever man it be of the house of Israel or of the strangers that sojourn among you that eateth any manner of blood, I will set my face against that soul that eateth blood, and will destroy him from among his people,

11. மாம்சத்தின் உயிர் இரத்தத்தில் இருக்கிறது; நான் அதை உங்களுக்குப் பலிபீடத்தின்மேல் உங்கள் ஆத்துமாக்களுக்காகப் பாவநிவிர்த்தி செய்யும்படிக்குக் கட்டளையிட்டேன்; ஆத்துமாவிற்காகப் பாவநிவிர்த்தி செய்கிறது இரத்தமே.
எபிரேயர் 9:22

11. for the life of the flesh is in the blood, and I have given it unto you upon the altar, to make an atonement for your souls, for blood shall make an atonement for the soul.

12. அதினிமித்தம் உங்களில் ஒருவனும் இரத்தம் புசிக்கவேண்டாம், உங்கள் நடுவே தங்குகிற அந்நியனும் இரத்தம் புசிக்கவேண்டாம் என்று இஸ்ரவேல் புத்திரருக்குச் சொன்னேன்.

12. And therefore I said unto the children of Israel: see that no soul of you eat blood, nor yet any stranger that sojourneth among you.

13. இஸ்ரவேல் புத்திரரிலும் உங்களுக்குள் தங்குகிற அந்நியர்களிலும் எவனாகிலும் புசிக்கத்தக்க ஒரு மிருகத்தையாவது ஒரு பட்சியையாவது வேட்டையாடிப் பிடித்தால், அவன் அதின் இரத்தத்தைச் சிந்தப்பண்ணி, மண்ணினால் அதை மூடக்கடவன்.

13. Whatsoever man it be of the children of Israel or of the strangers that sojourn among you that hunteth and catcheth any beast or fowl that may be eaten, he shall pour out the blood and cover it with earth.

14. சகல மாம்சத்துக்கும் இரத்தம் உயிராயிருக்கிறது; இரத்தம் ஜீவனுக்குச் சமானம்; ஆகையால் எந்த மாம்சத்தின் இரத்தத்தையும் புசிக்கவேண்டாம்; சகல மாம்சத்தின் உயிரும் அதின் இரத்தந்தானே; அதைப் புசிக்கிற எவனும் அறுப்புண்டுபோவான் என்று இஸ்ரவேல் புத்திரருக்குச் சொன்னேன்.

14. For the life of all flesh is in the blood, therefore I said unto the children of Israel, ye shall eat the blood of no manner of flesh, for the life of all flesh is in his blood, and whosoever therefore eateth it shall perish.

15. தானாய் இறந்துபோனதையாவது, பீறுண்டதையாவது, புசித்தவன் எவனும் அவன் சுதேசியானாலும் பரதேசியானாலும், தன் வஸ்திரங்களைச் தோய்த்து, தண்ணீரில் முழுகி, சாயங்காலம்மட்டும் தீட்டாயிருப்பானாக; பின்பு சுத்தமாயிருப்பான்.

15. And whatsoever soul it be that eateth that which died alone or that which was torn with wild beasts: whether it be one of your selves or a stranger, he shall wash his clothes and bathe himself in water, and shall be unclean unto the even, and then is he clean.

16. அவன் தன் வஸ்திரங்களைத் தோய்க்காமலும், ஸ்நானம்பண்ணாமலும் இருந்தால், தன் அக்கிரமத்தைச் சுமப்பான் என்று சொல் என்றார்.

16. But and if he wash them not nor wash his flesh he shall bear his sin.