1. பின்னும் கர்த்தர் மோசேயை நோக்கி:

1. AND THE Lord said to Moses,

2. நீ ஆரோனோடும் அவன் குமாரரோடும் இஸ்ரவேல் புத்திரர் அனைவரோடும் சொல்லவேண்டியதாவது; கர்த்தர் கட்டளையிடுகிறது என்னவென்றால்:

2. Tell Aaron, his sons, and all the Israelites, This is what the Lord has commanded:

3. இஸ்ரவேல் குடும்பத்தாரில் எவனாகிலும் மாட்டையாவது செம்மறியாட்டையாவது வெள்ளாட்டையாவது ஆசரிப்புக் கூடாரவாசலாகிய கர்த்தருடைய வாசஸ்தலத்துக்கு முன்பாக, கர்த்தருக்குச் செலுத்தும்படி கொண்டுவராமல்,

3. If any man of the house of Israel kills an ox or lamb or goat in the camp or kills it outside the camp

4. பாளயத்துக்குள்ளேயாகிலும் பாளயத்துக்குப் புறம்பேயாகிலும் அதைக் கொன்றால், அது அந்த மனிதனுக்கு இரத்தப்பழியாக எண்ணப்படும் அந்த மனிதன் இரத்தம் சிந்தினபடியால், தன் ஜனத்தில் இராமல் அறுப்புண்டுபோவான்.

4. And does not bring it to the door of the Tent of Meeting to offer it as an offering to the Lord before the Lord's tabernacle, [guilt for shedding] blood shall be imputed to that man; he has shed blood and shall be cut off from among his people.

5. ஆகையால் இஸ்ரவேல் புத்திரர் வெளியிலே பலியிடுகிற தங்கள் பலிகளை, ஆசரிப்புக் கூடாரவாசலில் ஆசாரியனிடத்தில் கர்த்தருடைய சந்நிதியில் கொண்டுவந்து, அங்கே அவைகளைக் கர்த்தருக்குச் சமாதானபலிகளாகச் செலுத்தக்கடவர்கள்.

5. This is so that the Israelites, rather than offer their sacrifices [to idols] in the open field [where they slew them], may bring them to the Lord at the door of the Tent of Meeting, to the priest, to offer them as peace offerings to the Lord.

6. அங்கே ஆசாரியன் இரத்தத்தை ஆசரிப்புக் கூடாரவாசலிலிருக்கிற கர்த்தருடைய பலிபீடத்தின்மேல் தெளித்து, கொழுப்பைக் கர்த்தருக்குச் சுகந்த வாசனையாகத் தகனிக்கக்கடவன்.

6. And the priest shall dash the blood on the altar of the Lord at the door of the Tent of Meeting and burn the fat for a sweet and satisfying fragrance to the Lord.

7. தாங்கள் சோரமார்க்கமாய்ப் பின்பற்றுகிற பேய்களுக்குத் தங்கள் பலிகளை இனிச் செலுத்தாதிருப்பார்களாக; இது அவர்கள் தலைமுறைதோறும் அவர்களுக்கு நித்திய கட்டளையாயிருக்கக்கடவது.

7. So they shall no more offer their sacrifices to goatlike gods or demons or field spirits after which they have played the harlot. This shall be a statute forever to them throughout their generations.

8. மேலும் நீ அவர்களை நோக்கி: இஸ்ரவேல் குடும்பத்தாரிலும் உங்கள் நடுவே தங்குகிற அந்நியர்களிலும் எவனாகிலும் சர்வாங்கதகனபலி முதலானவைகளையிட்டு,

8. And you shall say to them, Whoever of the house of Israel or of the strangers who dwell temporarily among you offers a burnt offering or sacrifice

9. அதை ஆசரிப்புக் கூடாரவாசலிலே கர்த்தருக்குச் செலுத்தும்படி கொண்டுவராவிட்டால், அவன் தன் ஜனத்தில் இராமல் அறுப்புண்டுபோவான் என்று சொல்.

9. And does not bring it to the door of the Tent of Meeting to offer it to the Lord shall be cut off from among his people.

10. இஸ்ரவேல் குடும்பத்தாரிலும் உங்களுக்குள் தங்கும் அந்நியர்களிலும் எவனாகிலும் இரத்தம் என்னப்பட்டதைப் புசித்தால், இரத்தத்தைப் புசித்த அவனுக்கு விரோதமாக நான் என் முகத்தைத் திருப்பி, அவன் தன் ஜனத்தில் இராதபடிக்கு அவனை அறுப்புண்டுபோகப்பண்ணுவேன்.
அப்போஸ்தலருடைய நடபடிகள் 15:20-29

10. Any one of the house of Israel or of the strangers who dwell temporarily among them who eats any kind of blood, against that person I will set My face and I will cut him off from among his people [that he may not be included in the atonement made for them]. [Ezek. 33:25.]

11. மாம்சத்தின் உயிர் இரத்தத்தில் இருக்கிறது; நான் அதை உங்களுக்குப் பலிபீடத்தின்மேல் உங்கள் ஆத்துமாக்களுக்காகப் பாவநிவிர்த்தி செய்யும்படிக்குக் கட்டளையிட்டேன்; ஆத்துமாவிற்காகப் பாவநிவிர்த்தி செய்கிறது இரத்தமே.
எபிரேயர் 9:22

11. For the life (the animal soul) is in the blood, and I have given it for you upon the altar to make atonement for your souls; for it is the blood that makes atonement, by reason of the life [which it represents]. [Rom. 3:24-26.]

12. அதினிமித்தம் உங்களில் ஒருவனும் இரத்தம் புசிக்கவேண்டாம், உங்கள் நடுவே தங்குகிற அந்நியனும் இரத்தம் புசிக்கவேண்டாம் என்று இஸ்ரவேல் புத்திரருக்குச் சொன்னேன்.

12. Therefore I have said to the Israelites, No person among you shall eat blood, neither shall any stranger who dwells temporarily among you eat blood.

13. இஸ்ரவேல் புத்திரரிலும் உங்களுக்குள் தங்குகிற அந்நியர்களிலும் எவனாகிலும் புசிக்கத்தக்க ஒரு மிருகத்தையாவது ஒரு பட்சியையாவது வேட்டையாடிப் பிடித்தால், அவன் அதின் இரத்தத்தைச் சிந்தப்பண்ணி, மண்ணினால் அதை மூடக்கடவன்.

13. And any of the Israelites or of the strangers who sojourn among them who takes in hunting any clean beast or bird shall pour out its blood and cover it with dust.

14. சகல மாம்சத்துக்கும் இரத்தம் உயிராயிருக்கிறது; இரத்தம் ஜீவனுக்குச் சமானம்; ஆகையால் எந்த மாம்சத்தின் இரத்தத்தையும் புசிக்கவேண்டாம்; சகல மாம்சத்தின் உயிரும் அதின் இரத்தந்தானே; அதைப் புசிக்கிற எவனும் அறுப்புண்டுபோவான் என்று இஸ்ரவேல் புத்திரருக்குச் சொன்னேன்.

14. As for the life of all flesh, the blood of it represents the life of it; therefore I said to the Israelites, You shall partake of the blood of no kind of flesh, for the life of all flesh is its blood. Whoever eats of it shall be cut off.

15. தானாய் இறந்துபோனதையாவது, பீறுண்டதையாவது, புசித்தவன் எவனும் அவன் சுதேசியானாலும் பரதேசியானாலும், தன் வஸ்திரங்களைச் தோய்த்து, தண்ணீரில் முழுகி, சாயங்காலம்மட்டும் தீட்டாயிருப்பானாக; பின்பு சுத்தமாயிருப்பான்.

15. And every person who eats what dies of itself or was torn by beasts, whether he is native-born or a temporary resident, shall wash his clothes and bathe himself in water, and be unclean until evening; then shall he be clean. [Acts 15:20.]

16. அவன் தன் வஸ்திரங்களைத் தோய்க்காமலும், ஸ்நானம்பண்ணாமலும் இருந்தால், தன் அக்கிரமத்தைச் சுமப்பான் என்று சொல் என்றார்.

16. But if he does not wash his clothes or bathe his body, he shall bear his own iniquity [for it shall not be borne by the sacrifice of atonement].