1. இஸ்ரவேல் இளைஞனாயிருந்தபோது நான் அவனை நேசித்தேன்; எகிப்திலிருந்து என்னுடைய குமாரனை வரவழைத்தேன்.
மத்தேயு 2:15

1. WHEN ISRAEL was a child, then I loved him and called My son out of Egypt. [Matt. 2:15.]

2. அவர்கள் தங்களை அழைக்கிறவர்களின் முகத்துக்கு விலகிப்போய்விட்டார்கள்; பாகால்களுக்குப் பலியிட்டு, விக்கிரகங்களுக்குத் தூபங்காட்டினார்கள்.

2. The more [the prophets] called to them, the more they went from them; they kept sacrificing to the Baals and burning incense to the graven images.

3. நான் எப்பிராயீமைக் கைபிடித்து நடக்கப் பழக்கினேன்; ஆனாலும் நான் தங்களைக் குணமாக்குகிறவரென்று அறியாமற்போனார்கள்.

3. Yet I taught Ephraim to walk, taking them by their arms or taking them up in My arms, but they did not know that I healed them.

4. மனுஷரைக் கட்டி இழுக்கிற அன்பின் கயிறுகளால் நான் அவர்களை இழுத்தேன், அவர்கள் கழுத்துகளின்மேல் இருந்த நுகத்தடியை எடுத்துப் போடுகிறவரைப்போல் இருந்து, அவர்கள் பட்சம் சாய்ந்து, அவர்களுக்கு ஆகாரங்கொடுத்தேன்.

4. I drew them with cords of a man, with bands of love, and I was to them as one who lifts up and eases the yoke over their cheeks, and I bent down to them and gently laid food before them.

5. மனந்திரும்பமாட்டோமென்றதினால் அவர்கள் எகிப்து தேசத்துக்குத் திரும்பிப்போவதில்லை; அசீரியன் அவர்களுக்கு ராஜா.

5. They shall not [literally] return into [another bondage in] the land of Egypt, but the Assyrian shall be their king because they refused to return to Me.

6. ஆகையால் அவர்களுடைய ஆலோசனைகளினிமித்தம் பட்டயம் அவர்கள் பட்டணங்களுக்குள் பாய்ந்து, அவர்கள் தாழ்ப்பாள்களை நிர்மூலம்பண்ணி, அவர்களைப் பட்சிக்கும்.

6. And the sword shall rage against and fall upon their cities and shall consume the bars of their gates and shall make an end [of their defenses], because of their own counsels and devices.

7. என் ஜனங்கள் என்னைவிட்டு விலகுகிற மாறுபாட்டைப் பற்றிக்கொண்டிருக்கிறார்கள்; அவர்களை உன்னதமானவரிடத்தில் வரவழைத்தாலும் ஒருவனும் எழும்புகிறதில்லை.

7. My people are bent on backsliding from Me; though [the prophets] call them to Him Who is on high, none at all will exalt Him or lift himself up [to come to Him].

8. எப்பிராயீமே, நான் உன்னை எப்படிக் கைவிடுவேன்? இஸ்ரவேலே, நான் உன்னை எப்படி ஒப்புக்கொடுப்பேன்? நான் உன்னை எப்படி அத்மாவைப்போலாக்குவேன்? உன்னை எப்படி செபோயீமைப்போல வைப்பேன்? என் இருதயம் எனக்குள் குழம்புகிறது; என் பரிதாபங்கள் ஏகமாய்ப் பொங்குகிறது.

8. How can I give you up, O Ephraim! How can I surrender you and cast you off, O Israel! How can I make you as Admah or how can I treat you as Zeboiim [both destroyed with Sodom]! My heart recoils within Me; My compassions are kindled together. [Deut. 29:23.]

9. என் உக்கிர கோபத்தின்படியே செய்யமாட்டேன்; எப்பிராயீமை அழிக்கும்படித் திரும்பமாட்டேன்; ஏனென்றால் நான் மனுஷனல்ல, தேவனாயிருக்கிறேன்; நான் உன் நடுவிலுள்ள பரிசுத்தர்; ஆகையால் பட்டணத்துக்கு விரோதமாகவரேன்.

9. I will not execute the fierceness of My anger; I will not bring back Ephraim to nothing or again destroy him. For I am God and not man, the Holy One in the midst of you, and I will not come in wrath or enter into the city.

10. அவர்கள் கர்த்தரைப் பின்பற்றுவார்கள்; அவர் சிங்கத்தைப்போல் கெர்ச்சிப்பார்; அவர் கெர்ச்சிக்கும்போது அவர்கள் சந்ததியார் மேற்குத்திசையிலிருந்து நடுங்கி வருவார்கள்.

10. They shall walk after the Lord, Who will roar like a lion; He Himself will roar and [His] sons shall come trembling and eagerly from the west.

11. எகிப்திலிருந்து குருவிகளைப்போலவும், அசீரியா தேசத்திலிருந்து புறாக்களைப்போலவும் பயந்து வருவார்கள்; அப்பொழுது அவர்களை அவர்கள் வீடுகளில் குடியிருக்கப்பண்ணுவேன் என்று கர்த்தர் சொல்லுகிறார்.

11. They shall come trembling but hurriedly like a bird out of Egypt and like a dove out of the land of Assyria, and I will cause them to dwell in their houses, says the Lord.

12. எப்பிராயீமர் பொய்களினாலும், இஸ்ரவேல் வம்சத்தார் வஞ்சகத்தினாலும் என்னைச் சூழ்ந்துகொண்டிருக்கிறார்கள்; யூதாவோவெனில் இன்னும் தேவனோடே அரசாண்டு, பரிசுத்தவான்களோடே உண்மையாயிருக்கிறான்.

12. Ephraim surrounds Me with lies and the house of Israel with deceit, and Judah is not yet steadfast with God, with the faithful Holy One.