1. கல்தேயருடைய ராஜ்யத்தின்மேல் ராஜாவாக்கப்பட்ட மேதிய குலத்தானாகிய அகாஸ்வேருவின் புத்திரனான தரியு ராஜ்யபாரம்பண்ணுகிற முதலாம் வருஷத்திலே,

1. IN THE first year of Darius son of Ahasuerus, of the offspring of the Medes, who was made king over the realm of the Chaldeans--

2. தானியேலாகிய நான் எருசலேமின் பாழ்க்கடிப்புகள் நிறைவேறித்தீர எழுபதுவருஷம் செல்லுமென்று கர்த்தர் எரேமியா தீர்க்கதரிசியோடே சொல்லிய வருஷங்களின் தொகையைப் புஸ்தகங்களால் அறிந்துகொண்டேன்.

2. In the first year of his reign, I, Daniel, understood from the books the number of years which, according to the word of the Lord to Jeremiah the prophet, must pass by before the desolations [which had been] pronounced on Jerusalem should end; and it was seventy years. [Jer. 25:11, 12; 29:10.]

3. நான் உபவாசம்பண்ணி, இரட்டிலும் சாம்பலிலும் உட்கார்ந்து, தேவனாகிய ஆண்டவரை ஜெபத்தினாலும் விண்ணப்பங்களினாலும் தேட என்முகத்தை அவருக்கு நேராக்கி,

3. And I set my face to the Lord God to seek Him by prayer and supplications, with fasting and sackcloth and ashes;

4. என் தேவனாகிய கர்த்தரை நோக்கி ஜெபம்பண்ணி, பாவ அறிக்கைசெய்து: ஆ ஆண்டவரே, உம்மில் அன்புகூர்ந்து, உம்முடைய கற்பனைகளைக் கைக்கொள்ளுகிறவர்களுக்கு உடன்படிக்கையையும் கிருபையையும் காக்கிற மகத்துவமும் பயங்கரமுமான தேவனே.

4. And I prayed to the Lord my God and made confession and said, O Lord, the great and dreadful God, Who keeps covenant, mercy, and loving-kindness with those who love Him and keep His commandments,

5. நாங்கள் பாவஞ்செய்து, அக்கிரமக்காரராயிருந்து, துன்மார்க்கமாய் நடந்து, கலகம்பண்ணி, உம்முடைய கற்பனைகளையும் உம்முடைய நியாயங்களையும் விட்டு அகன்றுபோனோம்.

5. We have sinned and dealt perversely and done wickedly and have rebelled, turning aside from Your commandments and ordinances.

6. உமது நாமத்தினாலே எங்கள் ராஜாக்களோடும் எங்கள் பிரபுக்களோடும் எங்கள் பிதாக்களோடும் தேசத்தினுடைய சகலஜனங்களோடும் பேசின தீர்க்கதரிசிகளாகிய உம்முடைய ஊழியக்காரருக்குச் செவிகொடாமற்போனோம்.
வெளிப்படுத்தின விசேஷம் 10:7, வெளிப்படுத்தின விசேஷம் 11:18

6. Neither have we listened to and heeded Your servants the prophets, who spoke in Your name to our kings, our princes and our fathers, and to all the people of the land.

7. ஆண்டவரே, நீதி உமக்கே உரியது; உமக்கு விரோதமாகச் செய்த துரோகத்தினிமித்தம் உம்மாலே சமீபமும் தூரமுமான எல்லா தேசங்களிலும் துரத்தப்பட்டிருக்கிற யூதமனுஷரும் எருசலேமின் குடிகளும் சகல இஸ்ரவேலருமாகிய நாங்கள் இந்நாளில் இருக்கிறபடியே. வெட்கம் எங்களுக்கே உரியது.

7. O Lord, righteousness belongs to You, but to us confusion and shame of face, as at this day--to the men of Judah, to the inhabitants of Jerusalem, and to all Israel, to those who are near and those who are far off, through all the countries to which You have driven them because of the [treacherous] trespass which they have committed against You.

8. ஆண்டவரே, உமக்கு விரோதமாகப் பாவஞ்செய்தபடியால், நாங்களும் எங்கள் ராஜாக்களும் எங்கள் பிரபுக்களும் எங்கள் பிதாக்களும் வெட்கத்துக்குரியவர்களானோம்.

8. O Lord, to us belong confusion and shame of face--to our kings, to our princes, and to our fathers--because we have sinned against You.

9. அவருக்கு விரோதமாக நாங்கள் கலகம்பண்ணி, அவர் தீர்க்கதரிசிகளாகிய தம்முடைய ஊழியக்காரரைக்கொண்டு எங்களுக்கு முன்பாகவைத்த அவருடைய நியாயப்பிரமாணங்களின்படி நடக்கத்தக்கதாக நாங்கள் அவருடைய சத்தத்துக்குச் செவிகொடாமற்போனோம்.

9. To the Lord our God belong mercy and loving-kindness and forgiveness, for we have rebelled against Him;

10. ஆனாலும் எங்கள் தேவனாகிய ஆண்டவரிடத்தில் இரக்கங்களும் மன்னிப்புகளும் உண்டு.
வெளிப்படுத்தின விசேஷம் 10:7, வெளிப்படுத்தின விசேஷம் 11:18

10. And we have not obeyed the voice of the Lord our God by walking in His laws which He set before us through His servants the prophets.

11. இஸ்ரவேலர் எல்லாரும் உமது நியாயப்பிரமாணத்தை மீறி, உமது சத்தத்துக்குச் செவிகொடாமல் விலகிப்போனார்கள். அவருக்கு விரோதமாகப் பாவஞ்செய்தோம்; ஆகையால் தேவனுடைய தாசனாகிய மோசேயின் நியாயப்பிரமாணப் புஸ்தகத்தில் எழுதியிருக்கிற சாபமும் ஆணையாக்கினையும் எங்கள்மேல் சொரியப்பட்டன.

11. Yes, all Israel has transgressed Your law, even turning aside that they might not obey Your voice. Therefore the curse has been poured out on us and the oath that is written in the Law of Moses the servant of God, because we have sinned against Him. [Lev. 26:14-45; Deut. 28:15-68.]

12. எருசலேமில் சம்பவித்ததுபோல வானத்தின்கீழ் எங்கும் சம்பவியாதிருக்கிற பெரிய தீங்கை எங்கள்மேல் வரப்பண்ணினதினால், அவர் எங்களுக்கும் எங்களை நியாயந்தீர்த்த நியாயாதிபதிகளுக்கும் விரோதமாகச் சொல்லியிருந்த தம்முடைய வார்த்தைகளை நிறைவேற்றினார்.

12. And He has carried out intact His [threatening] words which He threatened against us and against our judges [the kings, princes, and rulers generally] who ruled us, and He has brought upon us a great evil; for under the whole heavens there has not been done before [anything so dreadful] as [He has caused to be] done against Jerusalem.

13. மோசேயின் நியாயப்பிரமாணப்புஸ்தகத்தில் எழுதியிருக்கிறபடியே இந்தத் தீங்கெல்லாம் எங்கள்மேல் வந்தது; ஆனாலும் நாங்கள் எங்கள் அக்கிரமங்களைவிட்டுத் திரும்புகிறதற்கும், உம்முடைய சத்தியத்தைக் கவனிக்கிறதற்கும், எங்கள் தேவனாகிய கர்த்தரின் முகத்தை நோக்கிக் கெஞ்சினதில்லை.

13. Just as it is written in the Law of Moses as to all this evil [that would surely come upon transgressors], so it has come upon us. Yet we have not earnestly begged for forgiveness and entreated the favor of the Lord our God, that we might turn from our iniquities and have understanding and become wise in Your truth. [Deut. 4:29; 28:15ff.]

14. ஆதலால் கர்த்தர் கவனமாயிருந்து, அந்தத் தீங்கை எங்கள்மேல் வரப்பண்ணினார்; எங்கள் தேவனாகிய கர்த்தர் தாம் செய்துவருகிற தம்முடைய கிரியைகளில் எல்லாம் நீதியுள்ளவர்; நாங்களோ அவருடைய சத்தத்துக்குச் செவிகொடாமற்போனோம்.

14. Therefore the Lord has kept ready the calamity (evil) and has brought it upon us, for the Lord our God is [uncompromisingly] righteous and rigidly just in all His works which He does [keeping His word]; and we have not obeyed His voice.

15. இப்போதும் உமது ஜனத்தைப்பலத்த கையினால் எகிப்துதேசத்திலிருந்து புறப்படப்பண்ணி, இந்நாள்வரைக்கும் இருக்கிறபடி, உமக்குக் கீர்த்தியை உண்டாக்கின எங்கள் தேவனாகிய ஆண்டவரே, நாங்கள் பாவஞ்செய்து, துன்மார்க்கராய் நடந்தோம்.

15. And now, O Lord our God, Who brought Your people forth out of the land of Egypt with a mighty hand and secured Yourself renown and a name as at this day, we have sinned, we have done wickedly!

16. ஆண்டவரே, உம்முடைய சர்வநீதியின்படியே, உமது கோபமும் உமது உக்கிரமும் உம்முடைய பரிசுத்தபர்வதமாகிய எருசலேம் என்னும் உம்முடைய நகரத்தை விட்டுத் திரும்பும்படி செய்யும்; எங்கள் பாவங்களினாலும் எங்கள் பிதாக்களின் அக்கிரமங்களினாலும் எருசலேமும் உம்முடைய ஜனமாகிய நாங்களும் எங்கள் சுற்றுப்புறத்தார் யாவருக்கும் நிந்தையானோம்.

16. O Lord, according to all Your rightness and justice, I beseech You, let Your anger and Your wrath be turned away from Your city Jerusalem, Your holy mountain. Because of our sins and the iniquities of our fathers, Jerusalem and Your people have become a reproach and a byword to all who are around about us.

17. இப்போதும் எங்கள் தேவனே, நீர் உமது அடியானுடைய விண்ணப்பத்தையும் அவனுடைய கெஞ்சுதலையும் கேட்டு, பாழாய்க் கிடக்கிற உம்முடைய பரிசுத்த ஸ்தலத்தின்மேல் ஆண்டவரினிமித்தம் உமது முகத்தைப் பிரகாசிக்கப்பண்ணும்.

17. Now therefore, O our God, listen to and heed the prayer of Your servant [Daniel] and his supplications, and for Your own sake cause Your face to shine upon Your sanctuary which is desolate.

18. என் தேவனே, உம்முடைய செவியைச் சாய்த்துக் கேட்டருளும்; உம்முடைய கண்களைத் திறந்து, எங்கள் பாழிடங்களையும், உமது நாமம் தரிக்கப்பட்டிருக்கிற நகரத்தையும் பார்த்தருளும்; நாங்கள் எங்கள் நீதிகளை அல்ல, உம்முடைய மிகுந்த இரக்கங்களையே நம்பி, எங்கள் விண்ணப்பங்களை உமக்கு முன்பாகச் செலுத்துகிறோம்.

18. O my God, incline Your ear and hear; open Your eyes and look at our desolations and the city which is called by Your name; for we do not present our supplications before You for our own righteousness and justice, but for Your great mercy and loving-kindness.

19. ஆண்டவரே கேளும், ஆண்டவரே மன்னியும், ஆண்டவரே கவனியும், என் தேவனே, உம்முடைய நிமித்தமாக அதைத் தாமதியாமல் செய்யும்; உம்முடைய நகரத்துக்கும் உம்முடைய ஜனத்துக்கும் உம்முடைய நாமம் தரிக்கப்பட்டிருக்கிறதே என்றேன்.

19. O Lord, hear! O Lord, forgive! O Lord, give heed and act! Do not delay, for Your own sake, O my God, because Your city and Your people are called by Your name.

20. இப்படி நான் சொல்லி, ஜெபம்பண்ணி, என் பாவத்தையும் என் ஜனமாகிய இஸ்ரவேலின் பாவத்தையும் அறிக்கையிட்டு, என் தேவனுடைய பரிசுத்த பர்வதத்துக்காக என் விண்ணப்பத்தை என் தேவனாகிய கர்த்தருக்கு முன்பாகச் செலுத்திக்கொண்டிருந்தேன்.

20. While I was speaking and praying, confessing my sin and the sin of my people Israel, and presenting my supplication before the Lord my God for the holy hill of my God--

21. அப்படி நான் ஜெபம்பண்ணிக்கொண்டிருக்கும்போதே, முதல் தரிசனத்திலே நான் கண்ட புருஷனாகிய காபிரியேல், வேகமாய்ப் பறந்துவந்து, அந்திப்பலியின் நேரமாகிய வேளையிலே என்னைத் தொட்டான்.
லூக்கா 1:19

21. Yes, while I was speaking in prayer, the man Gabriel, whom I had seen in the former vision, being caused to fly swiftly, came near to me and touched me about the time of the evening sacrifice. [Dan. 8:16.]

22. அவன் எனக்குத் தெளிவுண்டாக்கி, என்னோடே பேசி: தானியேலே, உனக்கு அறிவை உணர்த்தும்படி இப்போது புறப்பட்டுவந்தேன்.

22. He instructed me and made me understand; he talked with me and said, O Daniel, I am now come forth to give you skill and wisdom and understanding.

23. நீ மிகவும் பிரியமானவன், ஆதலால், நீ வேண்டிக்கொள்ளத் தொடங்கினபோதே கட்டளை வெளிப்பட்டது, நான் அதை அறிவிக்கவந்தேன்; இப்போதும் சொல்லுகிற வார்த்தையை நீ கவனித்துக்கேட்டு, தரிசனத்தை அறிந்துகொள்.

23. At the beginning of your prayers, the word [giving an answer] went forth, and I have come to tell you, for you are greatly beloved. Therefore consider the matter and understand the vision.

24. மீறுதலைத் தவிர்க்கிறதற்கும், பாவங்களைத் தொலைக்கிறதற்கும், அக்கிரமத்தை நிவிர்த்திபண்ணுகிறதற்கும், நித்திய நீதியை வருவிக்கிறதற்கும், தரிசனத்தையும் தீர்க்கதரிசனத்தையும் முத்திரிக்கிறதற்கும், மகா பரிசுத்தமுள்ளவரை அபிஷேகம்பண்ணுகிறதற்கும், உன் ஜனத்தின்மேலும் உன் பரிசுத்த நகரத்தின்மேலும் எழுபதுவாரங்கள் செல்லும்படி குறிக்கப்பட்டிருக்கிறது.
அப்போஸ்தலருடைய நடபடிகள் 10:43

24. Seventy weeks [of years, or 490 years] are decreed upon your people and upon your holy city [Jerusalem], to finish and put an end to transgression, to seal up and make full the measure of sin, to purge away and make expiation and reconciliation for sin, to bring in everlasting righteousness (permanent moral and spiritual rectitude in every area and relation) to seal up vision and prophecy and prophet, and to anoint a Holy of Holies.

25. இப்போதும் நீ அறிந்து உணர்ந்துகொள்ளவேண்டியது என்னவென்றால்: எருசலேமைத் திரும்ப எடுப்பித்துக்கட்டுகிறதற்கான கட்டளை வெளிப்படுவதுமுதல், பிரபுவாகிய மேசியா வருமட்டும் ஏழு வாரமும், அறுபத்திரண்டுவாரமும் செல்லும்; அவைகளில் வீதிகளும் அலங்கங்களும் மறுபடியும் கட்டப்படும்; ஆனாலும் இடுக்கமான காலங்களில் இப்படியாகும்.
மத்தேயு 16:16, யோவான் 1:41

25. Know therefore and understand that from the going forth of the commandment to restore and to build Jerusalem until [the coming of] the Anointed One, a Prince, shall be seven weeks [of years] and sixty-two weeks [of years]; it shall be built again with [city] square and moat, but in troublous times.

26. அந்த அறுபத்திரண்டுவாரங்களுக்குப் பின்பு மேசியா சங்கரிக்கப்படுவார்; ஆனாலும் தமக்காக அல்ல; நகரத்தையும் பரிசுத்த ஸ்தலத்தையும் வரப்போகிற பிரபுவின் ஜனங்கள் அழித்துப்போடுவார்கள்; அதின் முடிவு ஜலப்பிரவாகம்போல இருக்கும்; முடிவுபரியந்தம் யுத்தமும் நாசமும் உண்டாக நியமிக்கப்பட்டது.
லூக்கா 21:24

26. And after the sixty-two weeks [of years] shall the Anointed One be cut off or killed and shall have nothing [and no one] belonging to [and defending] Him. And the people of the [other] prince who will come will destroy the city and the sanctuary. Its end shall come with a flood; and even to the end there shall be war, and desolations are decreed. [Isa. 53:7-9; Nah. 1:8; Matt. 24:6-14.]

27. அவர் ஒரு வாரமளவும் அநேகருக்கு உடன்படிக்கையை உறுதிப்படுத்தி, அந்த வாரம் பாதி சென்றபோது பலியையும் காணிக்கையையும் ஒழியப்பண்ணுவார்; அருவருப்பான செட்டைகளோடே பாழாக்குகிறவன் வந்து இறங்குவான், நிர்ணயிக்கப்பட்டிருக்கிற நிர்மூலம் பாழாக்குகிறவன்மேல் தீருமட்டும் சொரியும் என்றான்.
மத்தேயு 24:15, மாற்கு 13:14

27. And he shall enter into a strong and firm covenant with the many for one week [seven years]. And in the midst of the week he shall cause the sacrifice and offering to cease [for the remaining three and one-half years]; and upon the wing or pinnacle of abominations [shall come] one who makes desolate, until the full determined end is poured out on the desolator.