1. சத்தமிட்டுக் கூப்பிடு; அடக்கிக்கொள்ளாதே; எக்காளத்தைப்போல் உன் சத்தத்தை உயர்த்தி, என் ஜனத்துக்கு அவர்கள் மீறுதலையும், யாக்கோபின் வம்சத்தாருக்கு அவர்கள் பாவங்களையும் தெரிவி.

1. And therefore cry now, as loud as thou canst. Leave not off, lift up thy voice like a trumpet, and shew my people their offenses, and the house of Jacob their sins.(Cry with the throat and spare not. Lift up thy voice as a trumpet, and tell my people their offences and the house of Jacob their sins.)

2. தங்கள் தேவனுடைய நியாயத்தை விட்டு விலகாமல் நீதியைச் செய்துவருகிற ஜாதியாரைப்போல் அவர்கள் நாடோறும் என்னைத் தேடி, என் வழிகளை அறிய விரும்புகிறார்கள்; நீதிநியாயங்களை என்னிடத்தில் விசாரித்து, தேவனிடத்தில் சேர விரும்புகிறார்கள்.

2. For they seek me daily, and will know my ways, even as it were a people that did right, and had not forsaken the statutes of their God. They argue with me concerning right judgement, and will pleate at the law with their God.(For me they seek day by day, and will know my ways, as a people that doth righteousness, and hath not forsaken the equity of their God.)

3. நாங்கள் உபவாசம்பண்ணும்போது நீர் நோக்காமலிருக்கிறதென்ன? நாங்கள் எங்கள் ஆத்துமாக்களை ஒடுக்கும்போது நீர் அதை அறியாமலிருக்கிறதென்ன என்கிறார்கள்; இதோ, நீங்கள் உபவாசிக்கும் நாளிலே உங்கள் இச்சையின்படி நடந்து, உங்கள் வேலைகளையெல்லாம் கட்டாயமாய்ச் செய்கிறீர்கள்.

3. Wherefore fast we (say they) and thou seest it not? we put our lives to straightness, and thou regardest it not?(They seek of me righteous judgements, and will draw nigh unto God. Why have we fasted and thou hast not looked upon it, have humbled our souls, and thou wouldest not wit it.)

4. இதோ, வழக்குக்கும் வாதுக்கும் துஷ்டத்தனத்தையுடைய கையினால் குத்துகிறதற்கும் உபவாசிக்கிறீர்கள்; நீங்கள் உங்கள் கூக்குரலை உயரத்திலே கேட்கப்பண்ணும்படியாய், இந்நாளில் உபவாசிக்கிறதுபோல் உபவாசியாதிருங்கள்.

4. Behold, when ye fast, your lust remaineth still: for ye do no less violence to your debtors: Lo, ye fast for strife and debate, and to smite him with your fist that speaketh unto you. Ye fast not (as some time) that your voice might be heard above.(Behold when ye fast, ye can find your own lusts, and can call cruelly on all your debtors. Ye fast to law and strive and to smite with fist wickedly. Fast not as ye now do, to make your voice to be heard upon high.)

5. மனுஷன் தன் ஆத்துமாவை ஒடுக்குகிறதும், தலைவணங்கி நாணலைப்போல் இரட்டிலும் சாம்பலிலும் படுத்துக்கொள்ளுகிறதும், எனக்குப் பிரியமான உபவாச நாளாயிருக்குமோ? இதையா உபவாசமென்றும் கர்த்தருக்குப் பிரியமான நாளென்றும் சொல்லுவாய்?
மத்தேயு 6:16

5. Think ye this fast pleaseth me, that a man should chasten himself for a day, and to wring his head about like an hook in an hairy cloth, and to lie upon the earth? Should that be called fasting, or a day that pleaseth the LORD?(Should it be such a manner of fast that I should chose, a day that a man should hurt his soul in? Or to bow down his head like a bulrush? Or to spread sack cloth and ashes under him? Shouldest thou call this a fast, and a day acceptable unto the LORD?)

6. அக்கிரமத்தின் கட்டுகளை அவிழ்க்கிறதும், நுகத்தடியின் பிணையல்களை நெகிழ்க்கிறதும், நெருக்கப்பட்டிருக்கிறவர்களை விடுதலையாக்கிவிடுகிறதும், சகல நுகத்தடிகளையும் உடைத்துப் போடுகிறதும்,
லூக்கா 4:18-19, அப்போஸ்தலருடைய நடபடிகள் 8:23

6. But this fasting pleaseth not me, till the time be thou lowse him out of bondage, that is in thy danger: that thou break the oath of wicked bargains, that thou let the oppressed go free, and take from them all manner of burthens.(Or is not this rather the fast that I have chosen? To loose wicked bonds and to unbind bundles of oppression? And to let the bruised go free? And that ye should break all manner yokes?)

7. பசியுள்ளவனுக்கு உன் ஆகாரத்தைப் பகிர்ந்துகொடுக்கிறதும், துரத்துண்ட சிறுமையானவர்களை வீட்டிலே சேர்த்துக்கொள்ளுகிறதும், வஸ்திரமில்லாதவனைக் கண்டால் அவனுக்கு வஸ்திரங் கொடுக்கிறதும், உன் மாம்சமானவனுக்கு உன்னை ஒளிக்காமலிருக்கிறதும் அல்லவோ எனக்கு உகந்த உபவாசம்.
மத்தேயு 25:35-36

7. It pleaseth not me, till thou deal thy bread to the hungry, and bring the poor fatherless home into thy house, when thou seest the naked that thou cover him, and hide not thy face from thine own flesh.(yea and to break the bread to the hungry, and to bring the poor that are harbourless unto house, and when thou seest a naked, that thou clothe him and that thou shouldest withdraw thyself from helping thine own flesh?)

8. அப்பொழுது விடியற்கால வெளுப்பைப்போல உன் வெளிச்சம் எழும்பி, உன் சுகவாழ்வு சீக்கிரத்தில் துளிர்த்து, உன் நீதி உனக்கு முன்னாலே செல்லும்; கர்த்தருடைய மகிமை உன்னைப் பின்னாலே காக்கும்.
லூக்கா 1:78-79, வெளிப்படுத்தின விசேஷம் 21:11

8. Then shall thy light break forth as the morning, and thy health flourish right shortly: thy righteousness shall go before thee, and the glory of the LORD shall embrace thee.(Then should the light break out as doth the dayspring, and then health should shortly bud out. And thy righteousness shall go before thee, and the glory of the LORD would come upon thee.)

9. அப்பொழுது நீ கூப்பிடுவாய், கர்த்தர் மறுஉத்தரவு கொடுப்பார்; நீ சத்தமிடுவாய்: இதோ, நான் இருக்கிறேன் என்று சொல்லுவார். நுகத்தடியையும், விரல் நீட்டுதலையும், நிபச்சொல்லையும், நீ உன் நடுவிலிருந்து அகற்றி,

9. Then if thou callest, the LORD shall answer thee: if thou cryest, he shall say: Here I am.(Then shouldest thou call, and the LORD answer, then shouldest thou cry, and he shall say: lo here am I. For I the LORD thy God am merciful.) Yea If thou layest away thy burthens, and holdest thy fingers, and ceasest from blasphemous talking,

10. பசியுள்ளவனிடத்தில் உன் ஆத்துமாவைச் சாய்த்து, சிறுமைப்பட்ட ஆத்துமாவைத் திருப்தியாக்கினால், அப்பொழுது இருளில் உன் வெளிச்சம் உதித்து, உன் அந்தகாரம் மத்தியானத்தைப் போலாகும்.

10. if thou hast compassion upon the hungry, and refreshest the troubled soul: Then shall thy light spring out in the darkness, and thy darkness shall be as the noon day.

11. கர்த்தர் நித்தமும் உன்னை நடத்தி, மகா வறட்சியான காலங்களில் உன் ஆத்துமாவைத் திருப்தியாக்கி, உன் எலும்புகளை நிணமுள்ளதாக்குவார்; நீ நீர்ப்பாய்ச்சலான தோட்டத்தைப் போலவும், வற்றாத நீரூற்றைப்போலவும் இருப்பாய்.
யோவான் 7:38

11. The LORD shall ever be thy guide, and satisfy the desire of thine heart, and fill thy bones with marry. Thou shalt be like a fresh watered garden, and like the fountain of water, that never leaveth running.

12. உன்னிடத்திலிருந்து தோன்றினவர்கள் பூர்வமுதல் பாழாய்க்கிடந்த ஸ்தலங்களைக் கட்டுவார்கள்; தலைமுறை தலைமுறையாக இருக்கும் அஸ்திபாரங்கள்மேல் நீ கட்டுவாய்; திறப்பானதை அடைக்கிறவன் என்றும், குடியிருக்கும்படி பாதைகளைத் திருத்துகிறவன் என்றும் நீ பெயர் பெறுவாய்.

12. Then the places that have ever been waste, shall be builded of thee: there shalt thou lay a foundation for many kindreds. Thou shalt be called the maker up of hedges, and the builder again of the way of the Sabbath.

13. என் பரிசுத்த நாளாகிய ஓய்வு நாளிலே உனக்கு இஷ்டமானதைச் செய்யாதபடி, உன் காலை விலக்கி, உன் வழிகளின்படி நடவாமலும், உனக்கு இஷ்டமானதைச் செய்யாமலும், உன் சொந்தப்பேச்சைப் பேசாமலிருந்து, ஓய்வு நாளை மனமகிழ்ச்சியின் நாளென்றும், கர்த்தருடைய பரிசுத்த நாளை மகிமையுள்ள நாளென்றும் சொல்லி, அதை மகிமையாக எண்ணுவாயானால்,

13. Yea if thou turn thy feet from the Sabbath, so that thou do not the thing which pleaseth thy self in my holy day: then shalt thou be called unto the pleasant, holy, and glorious Sabbath of the LORD, where thou shalt be in honor: so that thou do not after thine own imagination, neither seek thine own will, nor speak thine own words.

14. அப்பொழுது கர்த்தரில் மனமகிழ்ச்சியாயிருப்பாய்; பூமியின் உயர்ந்த இடங்களில் உன்னை ஏறியிருக்கும்படிபண்ணி, உன் தகப்பனாகிய யாக்கோபுடைய சுதந்தரத்தால் உன்னைப் போஷிப்பேன்; கர்த்தருடைய வாய் இதைச் சொல்லிற்று.

14. Then shalt thou have thy pleasure in the LORD, which shall carry thee high above the earth, and feed thee with the heritage of Jacob thy father: for the LORD's own mouth hath so promised.