1. மெதுவான பிரதியுத்தரம் உக்கிரத்தை மாற்றும்; கடுஞ்சொற்களோ கோபத்தை எழுப்பும்.

1. A SOFT answer turns away wrath, but grievous words stir up anger. [Prov. 25:15.]

2. ஞானிகளின் நாவு அறிவை உபயோகப்படுத்தும்; மூடரின் வாயோ புத்தியீனத்தைக் கக்கும்.

2. The tongue of the wise utters knowledge rightly, but the mouth of the [self-confident] fool pours out folly.

3. கர்த்தரின் கண்கள் எவ்விடத்திலுமிருந்து, நல்லோரையும் தீயோரையும் நோக்கிப்பார்க்கிறது.

3. The eyes of the Lord are in every place, keeping watch upon the evil and the good. [Job 34:21; Prov. 5:21; Jer. 16:17; 32:19; Heb. 4:13.]

4. ஆரோக்கியமுள்ள நாவு ஜீவவிருட்சம்; நாவின் மாறுபாடோ ஆவியை நொறுக்கும்.

4. A gentle tongue [with its healing power] is a tree of life, but willful contrariness in it breaks down the spirit.

5. மூடன் தன் தகப்பன் புத்தியை அலட்சியம்பண்ணுகிறான்; கடிந்துகொள்ளுதலைக் கவனித்து நடக்கிறவனோ விவேகி.

5. A fool despises his father's instruction and correction, but he who regards reproof acquires prudence.

6. நீதிமானுடைய வீட்டில் அதிக பொக்கிஷமுண்டு; துன்மார்க்கனுடைய வருமானத்திலோ துன்பமுண்டு.

6. In the house of the [uncompromisingly] righteous is great [priceless] treasure, but with the income of the wicked is trouble and vexation.

7. ஞானிகளின் உதடுகள் அறிவை இறைக்கும்; மூடரின் இருதயமோ அப்படியல்ல.

7. The lips of the wise disperse knowledge [sifting it as chaff from the grain]; not so the minds and hearts of the self-confident and foolish.

8. துன்மார்க்கருடைய பலி கர்த்தருக்கு அருவருப்பானது; செம்மையானவர்களின் ஜெபமோ அவருக்குப் பிரியம்.

8. The sacrifice of the wicked is an abomination, hateful and exceedingly offensive to the Lord, but the prayer of the upright is His delight! [Isa. 1:11; Jer. 6:20; Amos 5:22.]

9. துன்மார்க்கருடைய வழி கர்த்தருக்கு அருவருப்பானது; நீதியைப் பின்பற்றுகிறவனையோ அவர் நேசிக்கிறார்.

9. The way of the wicked is an abomination, extremely disgusting and shamefully vile to the Lord, but He loves him who pursues righteousness (moral and spiritual rectitude in every area and relation).

10. வழியை விட்டு விலகுகிறவனுக்குப் புத்திமதி விசனமாயிருக்கும்; கடிந்துகொள்ளுதலை வெறுக்கிறவன் சாவான்.

10. There is severe discipline for him who forsakes God's way; and he who hates reproof will die [physically, morally, and spiritually].

11. பாதாளமும் அழிவும் கர்த்தரின் பார்வைக்குப் பிரத்தியட்சமாயிருக்க, மனுபுத்திரருடைய இருதயம் அதிக பிரத்தியட்சமாயிருக்குமல்லவோ?

11. Sheol (the place of the dead) and Abaddon (the abyss, the final place of the accuser Satan) are both before the Lord--how much more, then, the hearts of the children of men? [Job 26:6; Ps. 139:8; Rev. 9:2; 20:1, 2.]

12. பரியாசக்காரன் தன்னைக் கடிந்துகொள்ளுகிறவனை நேசியான்; ஞானவான்களிடத்தில் போகவுமாட்டான்.

12. A scorner has no love for one who rebukes him; neither will he go to the wise [for counsel].

13. மனமகிழ்ச்சி முகமலர்ச்சியைத் தரும்; மனோதுக்கத்தினாலே ஆவி முறிந்துபோகும்.

13. A glad heart makes a cheerful countenance, but by sorrow of heart the spirit is broken. [Prov. 17:22.]

14. புத்திமானுடைய மனம் அறிவைத்தேடும்; மூடரின் வாயோ மதியீனத்தை மேயும்.

14. The mind of him who has understanding seeks knowledge and inquires after and craves it, but the mouth of the [self-confident] fool feeds on folly. [Isa. 32:6.]

15. சிறுமைப்பட்டவனுடைய நாட்களெல்லாம் தீங்குள்ளவைகள்; மனரம்மியமோ நித்திய விருந்து.

15. All the days of the desponding and afflicted are made evil [by anxious thoughts and forebodings], but he who has a glad heart has a continual feast [regardless of circumstances].

16. சஞ்சலத்தோடு கூடிய அதிகப்பொருளிலும், கர்த்தரைப் பற்றும் பயத்தோடு கூடிய கொஞ்சப்பொருளே உத்தமம்.

16. Better is little with the reverent, worshipful fear of the Lord than great and rich treasure and trouble with it. [Ps. 37:16; Prov. 16:8; I Tim. 6:6.]

17. பகையோடிருக்கும் கொழுத்த எருதின் கறியைப்பார்க்கிலும், சிநேகத்தோடிருக்கும் இலைக்கறியே நல்லது.

17. Better is a dinner of herbs where love is than a fatted ox and hatred with it. [Prov. 17:1.]

18. கோபக்காரன் சண்டையை எழுப்புகிறான்; நீடியசாந்தமுள்ளவனோ சண்டையை அமர்த்துகிறான்.

18. A hot-tempered man stirs up strife, but he who is slow to anger appeases contention.

19. சோம்பேறியின் வழி முள்வேலிக்குச் சமானம்; நீதிமானுடைய வழியோ ராஜபாதை.

19. The way of the sluggard is overgrown with thorns [it pricks, lacerates, and entangles him], but the way of the righteous is plain and raised like a highway.

20. ஞானமுள்ள மகன் தகப்பனைச் சந்தோஷப்படுத்துகிறான்; மதியற்ற மனுஷனோ தன் தாயை அலட்சியம்பண்ணுகிறான்.

20. A wise son makes a glad father, but a self-confident and foolish man despises his mother and puts her to shame.

21. மூடத்தனம் புத்தியீனனுக்குச் சந்தோஷம்; புத்திமானோ தன் நடக்கையைச் செம்மைப்படுத்துகிறான்.

21. Folly is pleasure to him who is without heart and sense, but a man of understanding walks uprightly [making straight his course]. [Eph. 5:15.]

22. ஆலோசனையில்லாமையால் எண்ணங்கள் சித்தியாமற்போகும்; ஆலோசனைக்காரர் அநேகர் இருந்தால் அவைகள் உறுதிப்படும்.

22. Where there is no counsel, purposes are frustrated, but with many counselors they are accomplished.

23. மனுஷனுக்குத் தன் வாய்மொழியினால் மகிழ்ச்சியுண்டாகும்; ஏற்றகாலத்தில் சொன்ன வார்த்தை எவ்வளவு நல்லது!

23. A man has joy in making an apt answer, and a word spoken at the right moment--how good it is!

24. கீழான பாதாளத்தை விட்டு விலகும்படி, விவேகிக்கு ஜீவவழியானது உன்னதத்தை நோக்கும் வழியாம்.

24. The path of the wise leads upward to life, that he may avoid [the gloom] in the depths of Sheol (Hades, the place of the dead). [Phil. 3:20; Col. 3:1, 2.]

25. அகங்காரியின் வீட்டைக் கர்த்தர் பிடுங்கிப்போடுவார்; விதவையின் எல்லையையோ நிலைப்படுத்துவார்.

25. The Lord tears down the house of the proud, but He makes secure the boundaries of the [consecrated] widow.

26. துன்மார்க்கருடைய நினைவுகள் கர்த்தருக்கு அருவருப்பானவைகள்; சுத்தவான்களுடைய வார்த்தைகளோ இன்பமானவைகள்.

26. The thoughts of the wicked are shamefully vile and exceedingly offensive to the Lord, but the words of the pure are pleasing words to Him.

27. பொருளாசைக்காரன் தன் வீட்டைக் கலைக்கிறான்; பரிதானங்களை வெறுக்கிறவனோ பிழைப்பான்.

27. He who is greedy for unjust gain troubles his own household, but he who hates bribes will live. [Isa. 5:8; Jer. 17:11.]

28. நீதிமானுடைய மனம் பிரதியுத்தரம் சொல்ல யோசிக்கும்; துன்மார்க்கனுடைய வாயோ தீமைகளைக் கொப்பளிக்கும்.

28. The mind of the [uncompromisingly] righteous studies how to answer, but the mouth of the wicked pours out evil things. [I Pet. 3:15.]

29. துன்மார்க்கருக்குக் கர்த்தர் தூரமாயிருக்கிறார்; நீதிமான்களின் ஜெபத்தையோ கேட்கிறார்.
யோவான் 9:31

29. The Lord is far from the wicked, but He hears the prayer of the [consistently] righteous (the upright, in right standing with Him).

30. கண்களின் ஒளி இருதயத்தைப் பூரிப்பாக்கும்; நற்செய்தி எலும்புகளைப் புஷ்டியாக்கும்.

30. The light in the eyes [of him whose heart is joyful] rejoices the hearts of others, and good news nourishes the bones.

31. ஜீவனுக்கேதுவான கடிந்துகொள்ளுதலை ஏற்றுக்கொள்ளும் காது ஞானிகளிடத்தே தங்கும்.

31. The ear that listens to the reproof [that leads to or gives] life will remain among the wise.

32. புத்திமதியைத் தள்ளிவிடுகிறவன் தன் ஆத்துமாவை வெறுக்கிறான்; கடிந்துகொள்ளுதலைக் கேட்கிறவனோ ஞானமடைவான்.

32. He who refuses and ignores instruction and correction despises himself, but he who heeds reproof gets understanding.

33. கர்த்தருக்குப் பயப்படுதல் ஞானத்தைப் போதிக்கும்; மேன்மைக்கு முன்னானது தாழ்மை.

33. The reverent and worshipful fear of the Lord brings instruction in Wisdom, and humility comes before honor.