1. வரையாடுகள் ஈனுங்காலத்தை அறிவாயோ? மான்கள் குட்டிபோடுகிறதைக் கவனித்தாயோ?

1. Knowest thou the season when the Wild Goats of the crags beget? The bringing forth of the hinds, canst thou observe?

2. அவைகள் சினைப்பட்டிருந்து வருகிற மாதங்களை நீ எண்ணி, அவைகள் ஈனுங்காலத்தை அறிவாயோ?

2. Canst thou count the months they fulfil? Or knowest thou the time when they give birth?

3. அவைகள் நொந்து குனிந்து தங்கள் குட்டிகளைப் போட்டு, தங்கள் வேதனைகளை நீக்கிவிடும்.

3. They kneel down, their young, they bring forth; their pains, they throw off;

4. அவைகளின் குட்டிகள் பலத்து, வனத்திலே வளர்ந்து, அவைகளண்டைக்குத் திரும்ப வராமற்போய்விடும்.

4. Their young become strong, they grow up in the open field, they go out, and return not unto them.

5. காட்டுக்கழுதையைத் தன்னிச்சையாய்த் திரியவிட்டவர் யார்? அந்தக் காட்டுக்கழுதையின் கட்டுகளை அவிழ்த்தவர் யார்?

5. Who hath sent forth the Wild Ass free? And, the bands of the swift-runner, who hath loosed?

6. அதற்கு நான் வனாந்தரத்தை வீடாகவும், உவர்நிலத்தை வாசஸ்தலமாகவும் கொடுத்தேன்.

6. Whose house I have made the waste plain, and his dwellings, the land of salt:

7. அது பட்டணத்தின் இரைச்சலை அலட்சியம்பண்ணி, ஓட்டுகிறவனுடைய கூக்குரலை மதிக்கிறதில்லை.

7. He laugheth at the throng of the city, The shoutings of the driver, he heareth not;

8. அது மலைகளிலே தன் மேய்ச்சலைக் கண்டுபிடித்து, சகலவிதப் பச்சைப்பூண்டுகளையும் தேடித்திரியும்.

8. He espieth the mountains, his pasture-ground, and, after every green thing, maketh search.

9. காண்டாமிருகம் உன்னிடத்தில் சேவிக்கச் சம்மதிக்குமோ? அது உன் முன்னணைக்கு முன்பாக இராத்தங்குமோ?

9. Will the Wild-Ox be pleased to be thy servant? or lodge for the night by thy crib?

10. படைச்சால்களை உழ நீ காண்டாமிருகத்தைக் கயிறுபோட்டு ஏரிலே பூட்டுவாயோ? அது உனக்கு இசைந்து பரம்படிக்குமோ?

10. Canst thou bind the wild-ox, so that with the ridge shall run his cord? Or will he harrow the furrows after thee?

11. அது அதிக பெலமுள்ளதென்று நீ நம்பி அதினிடத்தில் வேலை வாங்குவாயோ?

11. Wilt thou trust in him, because of the greatness of his strength? Wilt thou leave unto him thy toil?

12. உன் தானியத்தை அது உன்வீட்டில் கொண்டுவந்து, உன் களஞ்சியத்தில் சேர்க்கும் என்று நீ அதை நம்புவாயோ?

12. Wilt thou put faith in him, that he will bring back thy seed? and that, corn for thy threshing-floor, he will gather?

13. தீக்குருவிகள் தங்கள் செட்டைகளை அசைவாட்டி ஓடுகிற ஓட்டம், நாரை தன் செட்டைகளாலும் இறகுகளாலும் பறக்கிறதற்குச் சமானமல்லவோ?

13. The wing of the Ostrich that waveth itself joyfully, Is it the pinion of lovingkindness or the plumage?

14. அது தன் முட்டைகளைத் தரையிலே இட்டு, அவைகளை மணலிலே அனலுறைக்க வைத்துவிட்டுப்போய்,

14. For she leaveth to the earth her eggs, and, on the dust, she letteth them be warmed;

15. காலால் மிதிபட்டு உடைந்துபோகும் என்பதையும், காட்டுமிருகங்கள் அவைகளை மிதித்துவிடும் என்பதையும் நினைக்கிறதில்லை.

15. And hath forgotten, that, a foot, may crush them, or, the wild beast, tread on them!

16. அது தன் குஞ்சுகள் தன்னுடையதல்லாததுபோல அவைகளைக்காக்காத கடினகுணமுள்ளதாயிருக்கும்; அவைகளுக்காக அதற்குக் கவலையில்லாதபடியினால் அது பட்ட வருத்தம் விருதாவாம்.

16. Dealing hardly with her young, as none-of hers, In vain, her labour, without dread.

17. தேவன் அதற்குப் புத்தியைக் கொடாமல், ஞானத்தை விலக்கிவைத்தார்.

17. For GOD hath suffered her to forget wisdom, and given her no share in understanding.

18. அது செட்டை விரித்து எழும்பும்போது, குதிரையையும் அதின்மேல் ஏறியிருக்கிறவனையும் அலட்சியம்பண்ணும்.

18. What time, on high, she vibrateth her wings, she laugheth at the horse and his rider.

19. குதிரைக்கு நீ வீரியத்தைக் கொடுத்தாயோ? அதின் தொண்டையில் குமுறலை வைத்தாயோ?

19. Couldst thou give to the Horse strength? Couldst thou clothe his neck with the quivering mane?

20. ஒரு வெட்டுக்கிளியை மிரட்டுகிறதுபோல அதை மிரட்டுவாயோ? அதினுடைய நாசியின் செருக்கு பயங்கரமாயிருக்கிறது.

20. Couldst thou cause him to leap like a locust? The majesty of his snort, is a terror!

21. அது தரையிலே தாளடித்து, தன் பலத்தில் களித்து, ஆயுதங்களைத் தரித்தவருக்கு எதிராகப் புறப்படும்.

21. He diggeth into the plain, and rejoiceth in vigour, he goeth forth to meet armour;

22. அது கலங்காமலும், பட்டயத்துக்குப் பின்வாங்காமலுமிருந்து, பயப்படுதலை அலட்சியம்பண்ணும்.

22. He laugheth at dread, and is not dismayed, neither turneth he back, from the face of the sword;

23. அம்பறாத்தூணியும், மின்னுகிற ஈட்டியும், கேடகமும் அதின்மேல் கலகலக்கும்போது,

23. Against him, whiz the arrows of the quiver, the flashing head of spear and javelin;

24. கர்வமும் மூர்க்கமுங்கொண்டு தரையை விழுங்கிவிடுகிறதுபோல் அநுமானித்து, எக்காளத்தின் தொனிக்கு அஞ்சாமல் பாயும்.

24. With stamping and rage, he drinketh up the ground, he will not stand still when the horn soundeth;

25. எக்காளம் தொனிக்கும்போது அது நிகியென்று கனைக்கும்; யுத்தத்தையும், படைத்தலைவரின் ஆர்ப்பரிப்பையும், சேனைகளின் ஆரவாரத்தையும் தூரத்திலிருந்து மோப்பம்பிடிக்கும்.

25. As oft as the horn soundeth, he saith, Aha! And, from afar, he scenteth the battle, the thunder of commanders and the war-cry.

26. உன் புத்தியினாலே ராஜாளி பறந்து, தெற்குக்கு எதிராகத் தன் செட்டைகளை விரிக்கிறதோ?

26. Is it, by thine understanding, that the Bird of Passage betaketh him to his pinions? spreadeth out his wings to the south?

27. உன் கற்பனையினாலே கழுகு உயரப் பறந்து, உயரத்திலே தன் கூட்டைக் கட்டுமோ?

27. Or, at thy bidding, that the Eagle mounteth, and that he setteth on high his nest?

28. அது கன்மலையிலும், கன்மலையின் சிகரத்திலும், அரணான ஸ்தலத்திலும் தங்கி வாசம்பண்ணும். றல்.

28. The crag, he inhabiteth, and so lodgeth himself, on the tooth of the crag, and high fort;

29. அங்கேயிருந்து இரையை நோக்கும்; அதின் கண்கள் தூரத்திலிருந்து அதைப் பார்க்கும்.

29. From thence, he searcheth out food, far away, his eyes do pierce;

30. அதின் குஞ்சுகள் இரத்தத்தை உறிஞ்சும்; பிணம் எங்கேயோ அங்கே கழுகு சேரும் என்றார்.
லூக்கா 17:37

30. And, his young brood, suck up blood, and, where the slain are, there, is he.