1. பின்னும் எலிகூ:

1. ELIHU PROCEEDED and said,

2. நான் பேசிமுடியுமட்டும் சற்றேபொறும்; இன்னும் தேவன் பட்சத்தில் நான் சொல்லவேண்டிய நியாயங்களை உமக்குச் சொல்லிக்காண்பிப்பேன்.

2. Bear with me and wait a little longer, and I will show you, for I have something still to say on God's behalf.

3. நான் தூரத்திலிருந்து என் ஞானத்தைக் கொண்டுவந்து, என்னை உண்டாக்கினவருடைய நீதியை விளங்கப்பண்ணுவேன்.

3. I will bring my knowledge from afar and will ascribe righteousness to my Maker.

4. மெய்யாகவே என் வார்த்தைகள் பொய்யற்றிருக்கும்; உம்மோடே பேசுகிறவன் அறிவில் தேறினவன்.

4. For truly my words shall not be false; He Who is perfect in knowledge is with you.

5. இதோ, தேவன் மகத்துவமுள்ளவர், அவர் ஒருவரையும் புறக்கணியார்; மன உருக்கத்திலும் அவர் மகத்துவமுள்ளவர்.

5. Behold! God is mighty, and yet despises no one nor regards anything as trivial; He is mighty in power of understanding and heart.

6. அவர் துன்மார்க்கரைப் பிழைக்க ஒட்டாதிருக்கிறார்; சிறுமையானவர்களின் நியாயத்தை விசாரிக்கிறார்.

6. He does not prolong the life of the wicked, but gives the needy and afflicted their right.

7. அவர் தம்முடைய கண்களை நீதிமான்களைவிட்டு விலக்காமல், அவர்களை ராஜாக்களோடே கூட சிங்காசனத்தில் ஏறவும், உயர்ந்த ஸ்தலத்தில் என்றைக்கும் உட்கார்ந்திருக்கவும் செய்கிறார்.

7. He withdraws not His eyes from the righteous (the upright in right standing with God); but He sets them forever with kings upon the throne, and they are exalted.

8. அவர்கள் விலங்குகள் போடப்பட்டு, உபத்திரவத்தின் கயிறுகளால் கட்டப்பட்டிருந்தாலும்,

8. And if they are bound in fetters [of adversity] and held by cords of affliction, [Ps. 107:10, 11.]

9. அவர், அவர்கள் கிரியையையும், மிஞ்சிப்போன அவர்களுடைய மீறுதல்களையும் அவர்களுக்குத் தெரியப்படுத்தி,

9. Then He shows to them [the true character of] their deeds and their transgressions, that they have acted arrogantly [with presumption and self-sufficiency].

10. அக்கிரமத்தை விட்டுத் திரும்பும்படி அவர்கள் செவியைத் திறந்து கடிந்துகொள்ளுகிறார்.

10. He also opens their ears to instruction and discipline, and commands that they return from iniquity.

11. அவர்கள் அடங்கி அவரைச் சேவித்தால், தங்கள் நாட்களை நன்மையாகவும், தங்கள் வருஷங்களைச் செல்வவாழ்வாகவும் போக்குவார்கள்.

11. If they obey and serve Him, they shall spend their days in prosperity and their years in pleasantness and joy.

12. அடங்கார்களேயாகில் பட்டயத்துக்கு இரையாகி, ஞானம் அடையாமல் மாண்டுபோவார்கள்.

12. But if they obey not, they shall perish by the sword [of God's destructive judgments], and they shall die in ignorance of true knowledge.

13. மாயமுள்ள இருதயத்தார் குரோதத்தைக் குவித்துக்கொள்ளுகிறார்கள்; அவர்களை அவர் கட்டிவைக்கும்போது கெஞ்சிக் கூப்பிடுவார்கள்.

13. But the godless and profane in heart heap up anger [at the divine discipline]; they do not cry to Him when He binds them [with cords of affliction]. [Rom. 2:5.]

14. அவர்கள் வாலவயதிலே மாண்டுபோவார்கள்; இலச்சையானவர்களுக்குள்ளே அவர்கள் பிராணன் முடியும்.

14. They die in youth, and their life perishes among the unclean (those who are sodomites).

15. சிறுமைப்பட்டவர்களை அவர் சிறுமைக்கு நீங்கலாக்கி, அவர்கள் ஒடுக்கப்பட்டிருக்கையில் அவர்கள் செவியைத் திறக்கிறார்.

15. He delivers the afflicted in their affliction and opens their ears [to His voice] in adversity.

16. அப்படியே அவர் உம்மையும் நெருக்கத்தினின்று விலக்கி, ஒடுக்கமில்லாத விசாலத்திலே வைப்பார்; உம்முடைய போஜனபந்தி கொழுமையான பதார்த்தங்களால் நிறைந்திருக்கும்.

16. Indeed, God would have allured you out of the mouth of distress into a broad place where there is no situation of perplexity or privation; and that which would be set on your table would be full of fatness.

17. ஆகாதவன்மேல் வரும் நியாயத்தீர்ப்பு நிறைவேறப் பார்ப்பீர்; நியாயமும் நீதியும் உம்மை ஆதரிக்கும்.

17. But if you [Job] are filled with the judgment of the wicked, judgment and justice will keep hold on you.

18. உக்கிரமுண்டாயிருக்கிறதினால் அவர் உம்மை ஒரு அடியினால் வாரிக்கொண்டுபோகாதபடிக்கு எச்சரிக்கையாயிரும்; அப்பொழுது மீட்கும் பொருளை மிகுதியாய்க் கொடுத்தாலும் அதற்கு நீர் நீங்கலாகமாட்டீர்.

18. For let not wrath entice you into scorning chastisements; and let not the greatness of the ransom [the suffering, if rightly endured] turn you aside.

19. உம்முடைய செல்வத்தை அவர் மதிப்பாரோ? உம்முடைய பொன்னையும், பூரண பராக்கிரமத்தையும் அவர் மதிக்கமாட்டாரே.

19. Will your cry be sufficient to keep you from distress, or will all the force of your strength do it?

20. ஜனங்கள் தங்கள் இடத்தைவிட்டு வாரிக்கொள்ளப்படப்போகிற இரவை வாஞ்சிக்காதிரும்.

20. Desire not the night, when peoples are cut off from their places;

21. அக்கிரமத்துக்குத் திரும்பாதபடிக்கு எச்சரிக்கையாயிரும்; உபத்திரவத்தைப்பார்க்கிலும் அக்கிரமத்தைத் தெரிந்துகொண்டீரே.

21. Take heed, turn not to iniquity, for this [the iniquity of complaining against God] you have chosen rather than [submission in] affliction.

22. இதோ, தேவன் தம்முடைய வல்லமையில் உயர்ந்திருக்கிறார்; அவரைப் போல் போதிக்கிறவர் யார்?

22. Behold, God exalts and does loftily in His power; who is a ruler or a teacher like Him?

23. அவருடைய வழியின் நியாயத்தை விசாரிக்கத்தக்கவன் யார்? நீர் அநியாயம் செய்தீர் என்று சொல்லத்தக்கவன் யார்?

23. Who has appointed God His way? Or who can say, You have done unrighteousness?

24. மனுஷர் நோக்கிப்பார்க்கிற அவருடைய கிரியையை நீர் மகிமைப்படுத்த நினையும்.

24. Remember that [by submission] you magnify God's work, of which men have sung.

25. எல்லா மனுஷரும் அதைக் காண்கிறார்களே; தூரத்திலிருந்து அது மனுஷருக்கு வெளிப்படுகிறது.

25. All men have looked upon God's work; man may behold it afar off.

26. இதோ, தேவன் மகத்துவமுள்ளவர்; நாம் அவரை அறிய முடியாது; அவருடைய வருஷங்களின் இலக்கம் ஆராய்ந்து முடியாதது.

26. Behold, God is great, and we know Him not! The number of His years is unsearchable. [I Cor. 13:12.]

27. அவர் நீர்த்துளிகளை அணுவைப்போல ஏறப்பண்ணுகிறார்; அவைகள் மேகத்திலிருந்து மழையாய்ச் சொரிகிறது.

27. For He draws up the drops of water, which distil as rain from His vapor,

28. அதை மேகங்கள் பெய்து, மனுஷர்மேல் மிகுதியாய்ப் பொழிகிறது.

28. Which the skies pour down and drop abundantly upon [the multitudes of] mankind.

29. மேகங்களின் பரவுதலையும், அவருடைய கூடாரத்திலிருந்து எழும்பும் குமுறல்களையும் அறியமுடியுமோ?

29. Not only that, but can anyone understand the spreadings of the clouds or the thunderings of His pavilion? [Ps. 18:11; Isa. 40:22.]

30. இதோ, அதின்மேல் தம்முடைய மின்னலின் ஒளியை விரிக்கிறார்; சமுத்திரத்தின் ஆழங்களையும் மூடுகிறார்.

30. Behold, He spreads His lightning against the dark clouds and covers the roots of the sea.

31. அவைகளால் ஜனங்களை தண்டிக்கிறவரும், ஆகாரங்கொடுத்து இரட்சிக்கிறவருமாயிருக்கிறார்.

31. For by [His clouds] God executes judgment upon the peoples; He gives food in abundance.

32. அவர் மின்னலின் ஒளியைத் தமது கைக்குள்ளே மூடி, அது இன்னின்னதை அடிக்கவேண்டுமென்று கட்டளையிடுகிறார்.

32. He covers His hands with the lightning and commands it to strike the mark.

33. அதினால், அவர் செய்ய நினைக்கிறதையும், மந்தாரம் எழும்பப்போகிறதையும், ஆடுமாடுகள் அறியப்படுத்தும்.

33. His thunderings speak [awesomely] concerning Him; the cattle are told of His coming storm.